________________
રે
”
-
-
-
તવ ભૂધાવણા. છે તેને આ વાયુવડે ઉડાડી નાખી દઢ અભ્યાસે (પ્રબળ ધારણાઓ) કરી તે વાયરાને પાછો શાંત કરો. એ મારૂતી નામની ત્રીજી ધારણ જાણવી. ૧૯, ૨૦.
स्मरेद्वषत्सुधासारैर्धनमालाकुलै नमः । ततोऽर्धेन्दुसमाक्रांत मंडलं वारुणांकितम् ॥ २१॥ नभस्तलं सुधांभोभिः प्लावयंस्तत्पुरं ततः।। नद्रजः कायसंभ्रतं क्षालयेदिति वारुणी ॥ २२॥
અમૃત સરખા વરસાદને વરસાવનાર, મેઘની માળાઓથી (વાદળાઓથી) ભારપુર આકાશને સ્મરવું (ચિ તવવું), પછી અર્ધચદ્રાકાર કલા બિદુ સહિત વરૂણ બીજ (વે) ને સ્મરવું. તે વરૂgબીજથી ઉત્પન્ન થયેલા અમૃત સરખા પાણીથી આકાશને ભરીને પૂર્વ શરીરથી પેદા થએલ રજ, જે આકાશમાં ઉડાડી હતી, . તે રજને તે પાણીથી જોઈ નાખવી (પછી વારૂણ મડલને શાંત કેરવું.) તે વારૂણ ધારણું કહેવાય. ૨૧, ૨૨.
તવભૂધારણા सप्तधातुविनाभूतं पूर्णेन्दुविशदद्युतिम् । सर्वज्ञकल्पमात्मानं शुद्धबुद्धिः स्मरेत्ततः ॥ २३ ॥ ततः सिंहासनारूढं सर्वातिशयभासुरं । विध्वस्ताशेषकर्माणं कल्याणमहिमान्वितम् ॥ २४ ॥ स्वांगगर्भ निराकारं संस्मरेदिति तत्त्वभूः।
साभ्यास इति पिंडस्थे योगी शिवमुखं भजेत् ॥ २५ ॥ ચાર ધારણ કરવા પછી શુદ્ધબુદ્ધિવાળા રોગીએ સાત ધાતુવિનાના, પૂર્ણ ચંદ્રની માફક નિર્મલ કાંતિવાળા અને સર્વજ્ઞ સરખા પિતાના આત્માને સ્મર (ચિંતવો). પછી સિહાસન ઉપર આરૂઢ થયેલા, સર્વ અતિશયેથી સુશોભિત, સર્વ કર્મોને નાશ કરનારા અને ઉત્તમ મહિમાવાળા, પિતાના શરીરની અંદર રહેલા, નિરાકાર આત્માને મરવો. એ તત્વભૂ નામની ધારણું જાણવી. આ પિંડસ્થ ધ્યાનનો સદા અભ્યાસ કરનાર એગી મોક્ષ સુખ પામે છે. ર૩, ૨૪, ૨૫.
