________________
શ્રીમદ્ રાજચ‘-આત્મકા
૫૭
જે તે પુરુષના સ્વરૂપને જાણે છે, તેને સ્વાભાવિક અત્યંત શુદ્ધ એવુ આત્મસ્વરૂપ પ્રગટે છે એ પ્રગટ થવાનું કારણ તે પુરુષ જાણી સર્વ પ્રકારની સંસારકામના પરિત્યાગી-અસસારપરિત્યાગરૂપ કરી—શુદ્ધ ભકિતએ તે પુરુષસ્વરૂપ વિચારવાયોગ્ય છે. [ ૩૭૬ ] [ મુબઈ, વૈશાખ વદ, ૧૯૪૮ ]
હાલ જે પ્રવૃત્તિોગમા રહીએ છીએ તે તે ઘણા પ્રકાર- પરેચ્છાએ પ્રવૃત્તિ ના પરેછાના કારણથી રહીએ છીએ, આત્મદૃષ્ટિનું અખડપણુ એ પ્રવૃત્તિ જોગથી બાધ નથી પામતું માટે ઉદય આવેલા એવા તે જોગ આરાધીએ છીએ અમારો પ્રવૃત્તિજોગ જિજ્ઞાસુ પ્રત્યે કલ્યાણ પ્રાપ્ત થવા વિષે વિયોગપણે કોઈ પ્રકારે વર્તે છે...
જ્ઞાનીને એળખ્ય
સ્વરૂપપ્રાપ્તિ
[ ૩૭૫ ]
નિવૃત્તિને, સમાગમને ઘણા પ્રકારે ઇચ્છીએ છીએ, કારણ નિવૃત્તિપર રાગ કે એ પ્રકારના જે અમારો રાગ તે કેવળ અમે નિવૃત્ત કર્યો નથી [ મુ ખઈ, વૈશાખ, ૧૯૪૮ ] યથાપ્રારબ્ધ સ્થિતિ છે એટલે બળવાન ઉપાધિયોગે વિષમ- ઉપાધિમાં તા આવતી નથી કટાળેા અત્યંત આવી જતા છતા ઉપશમનું, અવિષમતા સમાધિનુ યથારૂપ રહેવુ થાય છે, તથાપિ નિરતર ચિત્તમા સત્સંગની ભાવના વર્ત્યા કરે છે. સત્સંગનું અત્યંત માહાત્મ્ય પૂર્વ ભવે વેદન કર્યુ છે, તે ફરી ફરી સ્મૃતિરૂપ થાય છે અને નિરતર અભગપણે તે ભાવના સ્ફુરિત રહ્યા કરે છે જયાસુધી આ ઉપાધિયોગના ઉદય છે ત્યાંસુધી સમવસ્થાને તે નિર્વાહવા એવુ પ્રારબ્ધ છે, તથાપિ જે કાળ જાય છે તે તેના ત્યાગના ભાવમા ઘણુ કરી ગયા કરે છે
[૩૫]
[મુંબઈ, અસાડ, ૧૯૪૮ ] જે પ્રકારે પ્રારબ્ધના ક્રમ ઉદય હોય તે પ્રકારે હાલ તા વર્તીએ છીએ, અને એમ વર્તવું કોઈ પ્રકારે તે સુગમ ભાસે છે. જો કે અમારું ચિત્ત નેત્ર જેવુ છે, નેત્રને વિષે બીજા અવયવની પેઠે એક રજકણ પણ સહન થઈ શકે નહીં.
પૂર્વ વેદેલ
સત્સંગનું સ્મરણ
