________________
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા
૫૩ વેદીએ છીએ, અને જેની જેની જે કામના છે તે તે પ્રારબ્ધના ઉદયમાં જે પ્રકારે પ્રાપ્ત થવી સર્જિત છે, તે પ્રકારે થાય ત્યાંસુધી નિવૃત્તિ ગ્રહણ કરતા પણ જીવ “ઉદાસીન રહે છે, એમાં કોઈ પ્રકારનું અમારું સકામપણું નથી, અમે એ સર્વમા નિષ્કામ જ છીએ એમ છે તથાપિ પ્રારબ્ધ તેવા પ્રકારનુ બંધન રાખવારૂપ ઉદયે વર્તે છે, એ પણ બીજા મુમુક્ષુની પરમાર્થવૃત્તિ ઉત્પન્ન કરવાને વિષે રોધરૂપ જાણીએ છીએ.
જયારથી તમે અમને મળ્યા છે, ત્યારથી આ વાર્તા કે જે ઉપર અનુક્રમે લખી છે, તે જણાવવાની ઇચ્છા હતી, પણ તેને ઉદય તે તે પ્રકારમાં હતો નહીં, એટલે તેમ બન્યું નહીં, હમણા તે ઉદય જણાવવા યોગ્ય થવાથી સક્ષેપે જણાવ્યું છે, જે વારવાર વિચારવાને અર્થે તમને લખ્યો છે. બહુ વિચાર કરી સૂમપણે હૃદયમાં નિર્ધાર રાખવા યોગ્ય પ્રકાર એમા લેખિત થયેલ છે તમે અને ૦ ૦ ૦ સિવાય આ પત્રની વિગત જાણવાને બીજા જોગ જીવ હાલ તમારી પાસે નથી, આટલી વાત પણ સ્મરણ રાખવા લખી છે કોઈ વાતમાં શબ્દોના સપપણાથી એમ ભાસી શકે એવું હોય કે અમને સંસાર સુખ કોઈ પ્રકારની કઈ હજુ સસારસુખવૃત્તિ છે, તે તે અર્થ ફરી
- ઉદાસપણું વિચારવાયોગ્ય છે નિશ્ચય છે કે ત્રણે કાળને વિષે અમારા સંબંધમાં તે ભાસવું આરોપિત જાણવા યોગ્ય છે, અર્થાત્ સસારસુખવૃત્તિથી નિરતર ઉદાસપણું જ છે આ વાક્યો કઈ તમ સંબધીન છો નિશ્ચય અમ પ્રત્યે છે અથવા હશે તે નિવૃત્ત થશે એમ જાણી લખ્યા નથી, અન્ય હેતુએ લખ્યા છે એ પ્રકારે એ વિચારવા યોગ્ય, વારવાર વિચારી હદયમા નિર્ધાર કરવા યોગ્ય વાર્તા સંક્ષેપે કરી અહીં તો પરિસમાપ્ત થાય છે , જગતમાં કોઈપણ પ્રકારથી જેની કોઈપણ જીવ પ્રત્યે ભેદદષ્ટિ નથી એવા શ૦૦૦ નિષ્કામ આત્મસ્વરૂપના નમસ્કાર પ્રાપ્ત થાય
મુખવૃત્તિ
તર
