________________
વ્યાસજી જેવી દશાહરિરસની પ્રાપ્તિ વિના
ખર્યુ ન્ય
કલિયુગને લઈને
સાધના વેરાઈ
જવા
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મા
અમને જાણે છે, તે સિવાયના અધિકને અમને જણાવશેા નહીં
[વવાણિયા, ભાત, વદ ૧૪, ગુરુ, ૧૯૪૭}
મહાત્મા વ્યાસજીને જેમ થયુ હતુ, તેમ અમને હમણા વર્તે છે. આત્મદર્શન પામ્યા છતા પણ વ્યાસજી આનંદસપત્ન થયા નહોતા, કારણ કે હરિરસ અખાપણે ગાયો નહોતા. અમને પણ એમ જ છે અખડ ઍવા હરિરસ પરમ પ્રેમે અગડપણે અનુભવતાં હજુ કયાથી આવડે અને જ્યાસુધી તેમ નહિ થાય ત્યાસુધી અમને જગતમાંની વસ્તુનું એક અણુ પણ ગમવું નથી
૪૦
કહીશું નહીં ...જે નામ, દામ, ગામથી
[ ૨૮૨]
નિષ્કપટીપણુ, સન્મા-સત્સ ગ
ને અભાવ
ભગવાન વ્યાસજી જે યુગમા હતા, તે યુગ બીજો હતા; આ કળિયુગ છે, એમા હરિસ્વરૂપ, હરિનામ અને હરિજન દૃષ્ટિએ નથી આવતા, શ્રાવણમા પણ નથી આવતા; એ ત્રણેમાના કોઈની સ્મૃતિ થાય એવી કોઈ પણ ચીજ પણ ષ્ટિએ નથી આવતી બવા સાધન કળિયુગથી ઘેરાઈ ગયા છે ઘણુ કરીને બધાય જીવ ઉન્માર્ગે પ્રવર્તે છે, અથવા સન્માર્ગની સન્મુખ વર્તતા નજરે નવી પડતા કવિચત્ મુમુક્ષુ છે, પણ તેને હજી માર્ગના નિકટ સબંધ નથી
નિષ્કપટીપણું પણ મનુષ્યોમાંથી ચાલ્યા ગયા જેવું થયું છે, સન્માર્ગના એક અશ અને તેને પણ શતાશ તે કોઈ આગળ પણ દૃષ્ટિએ પડતા નથી, કેવળજ્ઞાનને માર્ગ તે તે કેવળ વિસર્જન થઈ ગયા છે કોણ જાણે હિરની ઇચ્છા શુય છે? આવા વિકટ કાળ તા હમણાં જ જાયા કેવળ મદપુણ્યવાળા પ્રાણી જોઈ પરમ અનુકંપા આવે છે. અમને સત્સંગની ન્યૂનતાને લીધે કઈ ગમતુ નથી ઘણીવાર થોડે થોડે કહેવાઈ ગયુ છે, તથાપિ ચોખ્ખા શબ્દોમાં કહેવાયાર્થી સ્મૃતિમા વધારે રહે એટલા માટે કહીએ છીએ કે કોઈથી અર્થસંબંધ
