Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 57

प्रथमप्रकाश.
પ્રય रथने नानिसुधि पाणीमां लश् जई, त्यांथी दूतनी पेठे बार योजन जोता पोताना नामथी अंकित थएल बाणने मागधप्रत्ये तेणें फेंक्यु. ते बाण पडवाथी मागधपति देव, विकट आटोपवाली चुकुटीना जंगथी नयंकर थर, कोप पाम्यो. पण ते बाणपर रहेला मंत्रावर सरखा, नामना अक्षरोने, जोश्ने ते नागकुमार अत्यंत शांत मनवालो थई गयो. प्रथम चकी उत्पन्न थया ने, एम विचारि, देहधारि विजयज होय नहीं तेम-नरतराजा पासे हाजर थयो. तथा तेनी पासे पोतानी फणापर रहेला मणिसर ते वाण तेने आप्यु. (अने कह्यु के) पूर्व दिक्पाल एवो हुँ तमारो चाकर बुं, माटे आपनो शो हुकम ? (ते सांजली) जरतें पण तेने आदरमान आप्यु. जयस्तंननी पेठे त्यां तेने स्थापिने, त्यांची राजा पानो वल्यो. पनी लश्करना नारथी पृथ्वीने पण दोन करतो, तथा पर्वतोने पण चलायमान करतो ते राजा, दक्षिण सागर पासे श्राव्यो; तथा एलची, लवींग चारोली, तथा कंकोलथी नरेला तेना कांगना प्रदेशमा तेणे पडाव नाख्यो. तथा तेजथी बीजा सूर्यसरखो तथा इं जेवो पराक्रमी एवो ते राजा रथपर चड्यो. ते पनी उबलता मोजासरखा घोडाउथी रथनी नानिसुधि ते पाणीमां गयो. त्यां वरदाम नामना देवप्रत्ये वाण चडावीने, तेणें धनुर्वेदना कार सरखो दोरीनो टंकार कयों. तथा कानसुधि खेंचेला धनुष्पर, सोनाना कुंडलरूपी कमलनां नालसरखं सोनानुं बाण तेणें चडाव्युं. पनी इंजसरखा तेणें ते नामवाला वाणने वरदामप्रति फेंक्यु. वरदामें ते बाणने लश्, जरतपासे आवी नेटणुं धर्यु, तथा कडं के, आजें श्राप अहीं पधार्या तेथी हुँ धन्य व, तथा श्राजथी आप मारा खामी होवाथी हुँ सनाथ थयो बु. पली जरतें तेने पोतानो करीने सैन्यथी पृथ्वीने कंपावता थका, पश्चिम दिशातरफ प्रयाण कयु. त्यां समुत्रमा श्रावी, प्रजासदेव तरफ, वीजली दंड सरखं बाण तेणें फेंक्यु. जो तने जीववानी श्छा होय तो दंड आप? तथा आज्ञा मान?” एवा अक्षरो तेणें (प्रजासदेवें) ते बाणपर जोया. पड़ी ते पण मनोहर तथा अनुत नेटो एकठी करीने, तथा ते बाण लने जरतने खुशी करवामाटे त्यां आव्यो. अने बरफसरखा सफेद (मोतीना) हारो, ते जाणे पोताना घणा कालथी एकग करेला यशोना