________________
४३
योगशास्त्र. चलायमान करता एवा पवनने ध्याववो, तथा पड़ी उपरनी जस्मने ते वायुथी तुरत उडाडीने, दृढ अन्यासथी श्रात्माने शांत करवो ए मारुती (वायवी) धारणा जाणवि. . हवे बे श्लोकोथी वारुणी धारणानुं स्वरूप कहे .
स्मरेर्षसुधासारे, र्घनमालाकुलं ननः॥ ततोऽर्धेदुसमाक्रांतं, मंडलं वारुणांकितं ॥१॥ ननस्तलं सुधांनोनिः प्लावयेत्तत्पुरं ततः॥
तज्जः कायसंनूतं, दलयेदिति वारुपी॥२२॥ अर्थः- अमृत सरखो वरसाद वरसावनालं, तथा मेघमालाथी आकुल एवा आकाशनुं स्मरण करवं, तथा पनी अर्धचंथी आक्रांत थए तथा वारुणथी अंकित थयेलुं मंगल ध्याव, पनी ते नजस्तलने अमृत सरखा पाणीथी प्लावित करवू, अने एकठी थएली ते रजने धोवी; एवी रीतें वारुणी धारणा जाणवी. हवे तत्रनू धारणाने त्रण श्लोकें करीने उपसंहरता थका कहे जे.
सप्तधातुविनानूतं, पूर्णेदुविशदद्युतिं ॥ सर्वकल्पमात्मानं, शुबुद्धिः स्मरेत्ततः॥२३॥ ततः सिंहासनारूढं, सर्वातिशयनासुरं॥ विध्वस्ताशेषकर्माणं, कल्याणमहिमान्वितं ॥२४॥ स्वांगगर्ने निराकारं, संस्मरेदिति तत्रनूः॥
साच्यासतिपिंडस्थे योगी शिवसुखं नजेत् ॥ २५॥ अर्थः- पनी सात धातु विना उत्पन्न थयेवू, तथा संपूर्ण चंबसरखी सफेद कांतिवालु, तथा सर्वज्ञ सरखं, एवं श्रात्मखरूप, शुबुद्धि योगीयें ध्यावq, पडी सिंहासनपर बेठेढुं, सर्व अतिशयथी शोनतुं, नाश करेल बे, सर्व कर्मो जेणे एवं, कल्याणकना महिमायें करी सहित, पोताना अं. गगर्नमां आकाररहित एवं खात्मस्वरूप जे ध्यावq, ते तत्रधारणा कहेवाय: एवी रीतना पिंडस्थ ध्यानमां, अन्यासयुक्त थएलो योगी मो. क्षसुखने जजी शके.
