Page Text
________________
योगशास्त्र. पण दीक्षा लीधी बे; माटे तेउने पण मोदनो अधिकार दे. सातमु साधर्मिक एवा श्रावकोने माटे पण पोतानुं धन वापर. ते ने पोताना पुत्र श्रादिकना विवाहमहोत्सवमा निमंत्रण देश्जमाडवा, तेमने वस्त्राचरणो आपवां, दुःखमांधी पोतानुं धन खरचीने पण उगारवा; तेमने धर्मक्रिया करवामाटे पौषधशालार्ड करावी श्रापवी विगेरे अनेक प्रकारनी तेमनी शुश्रूषा करवी; अने तेवीज रीतें श्राविकाउँने माटे पण पोतानुं धन वापरवं, ते श्राविकाठ केवी तो के, महाशीयलवाली, रत्नत्रययुक्त, तथा जैन धर्ममां अनुरक्त चित्तवाली, होय . अहीं को शंका करे के, स्त्रीने तो शास्त्रमा महाउःशील श्रादिक अनेक कुटुणोवाली, तथा था लोक श्रने परलोक बन्नेमा कुःखदेनारी कदेती बे; तो तेने माटे कहे ने के, सघली स्त्री कंश तेवीउ होती नथी; जिनेश्वर प्रजुनी माता श्रादिक अने क, चरमशरीरी, अथवा बे त्रण जव करनारी एवी, महा गुणवती स्त्री इंसादिकथी पण पूजाय , तथा मुनिश्री पण तेऊनी स्तुति कराय ने माटे एवी सुशील स्त्रीउनुं तो वात्सल्य करवू, तेज लायक . हवे एवी रीतें केवल सातदेत्रमांज धन वापरतुं तेम नहीं, पण गरिब, आंधला, पांगला, बेहेरा, विगेरेने केवल दया करीने श्राप, पण जतिथी नहीं केम के प्रजु पण दीक्षा लेती वखते पात्रापात्रनी अपेदाराख्याविनाज सं. वत्सरीदान दयायें करीने दीये . माटे एवी रीतें साते क्षेत्रमा तथा दीन लोकोने दान देनारो माणस महाश्रावक कहेवाय जे. सामान्य श्रावकने पण श्रावक कहेवाय, पण श्रावी रीते जे सातदेत्रमा अने दीन माणसो प्रत्ये जे धन वापरे ते महाश्रावक कहेवाय.
हवे व्यतिरेकछारें करीने सातक्षेत्रमा धनवपननुं खरूप कहे . . यः सद्बाह्यमनित्यं च देत्रेषु न धनं वपेत् ॥
कथं वराकश्चारित्रं उश्वरं ससमाचरेत् ॥ १०॥ अर्थः- उतुं, अने शरीरथी बाह्य रहेनु, तथा अनित्य, एटले जेनेराजा, अग्नि, पाणी विगेरेनो जय बे, एवा धनने पण जे साततेत्रोमां वावतो नथी, ते माणस अत्यंत श्राकलं एवं चारित्र ते शी रीतें पाली शकशे?
| SR No. | 011619 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1899 |
| Total Pages | 493 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |