________________
२४३
योगशास्त्र. अर्थः- उकाल आदिकना सबबथी जुख्यो माणस पण जे, उपर कदेलां पांचे उडुंबरोनां फलने खातो नथी तेने पवित्र आत्मावालोजाणवो.
हवे अनंतकायना नियमने त्रण श्लोकोथी देखाडे जे. आई: कंदः समग्रोऽपि, सर्वः किशलयोऽपिच ॥ स्नुही लवपटदत्वक, कुमारी गिरिकर्णिका ॥४४॥ शतावरी विरूढानि, गडूची कोमलाम्लिका॥ पढ्यंकोऽमृतवल्ली च, वल्लःशूकरसंझितः॥४५॥ अनंतकायाः सूत्रोक्ता, अपरेपि कृपापरैः॥ मिथ्याहशामविज्ञाता, वर्जनीयाः प्रयत्लतः॥४६॥ अर्थः- लीली एवी कंदनी सघली जाति; एटले लीयं आऊ, सूरण, बटेटां विगेरे, तथा सघली वनस्पतिउँना किसलय. स्नुही एटले वजार्नु वृक्ष, लवण नामना वृदनी बाल. कुमारी एटले कुंवार. गिरिकर्णिका एटले एक जातनी वेलडी. शतावरी एटले पण एक जातनी वेलडी. विरुद्ध एटले जगेला शणगा वा अंकुरोवाला मग,अडद, चणाला वटाणा वाल विगेरे द्विदलना अंकुराउँ. गडची एटले लीलीगलो वा एक जातनी वेलडी. कोमल वली एटले ज्यांसुधि अंदर उसी न थयो होय, त्यांसुधीनुं श्रांबलीनुं फल. पक्ष्यंक एटले शाकनी जाति . अमृतवल्ली केतां एक जातनी वेलडी. शूकरवसी नामनी वनस्पति.ए सघला अनंतकायो, थार्यप्रसिक . तथा म्लेबप्रसिद्ध बीजां पण अनंतकायो, जीवानिगम सूत्रमा कहेलां में; ते अनंतकायोने दयालु श्रावकोए तजवां था सघला श्रनंतकायो मिथ्यात्विर्ड मानता नथी, केम के ते वनस्पतिने पण जीवतरिके मानता नथी, त्यारे अनंतकायनी तो वातज शुं करवी ?
हवे अजाण्यां फलो पण न खावां तेने माटे कहे . स्वयं परेण वा ज्ञातं, फलमद्याविशारदः॥ निषिधे विषफले वा, माऽनदस्य प्रवर्तनं ॥४७॥ अर्थः-पोते अथवा परे जाणेलां, एवां फलनुं पंडित जवण करवू पण तेणें अजाण्यु फल खावू नहीं; केमके, तेम कर्याथी, निषिद्ध करेला, अथवा फेरी फलमां तेनी खावारूपें प्रवृत्ति यश् शकशे नहीं.
