Page Text
________________
योगशास्त्र. तो थाय; त्यारे राजाना हुकमथी चाकरोए घणी शोध करी, पण तेवी राख क्याएथी पण मली नहीं. त्यारे राजायें विचार्यु के, मारा घरमां पण मारा घणा पूर्वजो अगाउ मृत्यु पामी को मोदें तो कोश् स्वर्गे गया . त्यारे तेणें ब्राह्मणने कां के, मृत्यु तो सर्वने साधारण , माटे तुं केम सहन करी शकतो नथी ? वली तारे आ मृत्युथी तो नवथी वैराग्य पामवो जोश्य. त्यारे ब्राह्मणे कयु के जो तुं एम जाणे ,तो तारा साठ इ. जार पुत्रोनां मरणथी पण तुं शोकमां पडीश नहीं. ते सांजली जेवो ते विचारमा पड्यो, के तुरतज लश्करनां माणसोये श्रावी सघलो वृत्तांत कही संचलाव्या. ते सांजली ते मूळ पामी पृथ्वीपर पज्यो. पनी संज्ञा श्राव्याबाद थोडीवार रुदन करी ते वैराग्य पाम्यो. अने विचायु के, धिक्कार ने मने के श्राटला दिवसो सुधि श्राटला बधा पुत्रोथी पण हुं तृप्ति पाम्यो नहीं. एम विचारि जहुना पुत्र जगीरथने गादीयें बेसाडी,अजितनाथजी प्रजुपासे दीक्षा ले ते मोदे गया, एवी रीतेसगर चक्रीनी कथा जाणवी.
हवे कुचिकर्णनी कथा कदे दे. मगध देशमा सुघोष नामें गाममा एक कुचिकर्ण नामें पटेल हतो. तेनी पासे अनुक्रमें एक लाख गायो थर. पड़ी तेणें ते गायो रक्षणमाटे जुदा जुदा गोवालोने सोंपी. त्यारे ते माहोमांदे बडी पड्या के, कोश कहे के, मारी गायो सारी , अने कोइ कहे के, मारी गाळ सारी . पड़ी कुचिकणे तेउँने सघलाउने जुदी जुदी, काली, राती, धोती, पीली एम नाग करी थाप्या. अने ते ने जुदा जुदा अरण्योमा राखी, पोते तेउनुं दूध, दही, श्री माखण विगेरे खावा लाग्यो. एम करतां तेने अजीर्ण थयु. पड़ी तो ते बकवा लाग्यो के, अरे! मारी गायो! नबुंघांस! अरे सघलां गव्यो ! हुं क्यारें पागं मेलवीश ? एम उर्ध्यानमांज ते मृत्यु पाम्यो;अने तिर्यंच गतिमांउत्पन्न थयो. एवी रीते कुचिकर्णनी कथा जाणवी.
हवे तिलकशेग्नी कथा कहे . अचलपुर नामें नगरमा एक तिलक नामें शेठ हतो, हमेशां गामश्र. ने नगरोमां धान्य एकतुं करतो ते कोश्ने धान्य आपीने पण पाडं धान्यज लेतो, धननु पण धान्यज खरीद करतो अने एवी रीतें तेनां मन
| SR No. | 011619 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1899 |
| Total Pages | 493 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |