Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 213

वितीयप्रकाश.
२०१ डवा लाग्या. श्रने तेथी केटलाक राक्षसो मराया,केटलाक पकडाया, तथा केटलाक नासी गया. तेथी कुंजकर्ण अने मेघनाद क्रोधायमान थर अगाडी श्राव्या. त्यारे सुग्रीवें क्रोधायमान थर, एक पर्वतने उपाडी कुंजकर्णपर फेंक्यो, त्यारे कुंजकणे तेने गदाथी चूर्ण कों; तथा बीजा प्रहारथी कपीश्वरने, पाडीने तथा तेने काखमां घाली ते बंकाप्रत्ये चालतो थयो. मेघनादें पण बाणनी वृष्टिथी वांदरोने नसाडी मेल्या. त्यारें रामचंड क्रोधायमान थर कुंजकर्णप्रत्ये दोड्या, तथा लक्ष्मण मेघनादप्रत्ये दोड्यो. ते वखते सुग्रीव पण बल करीने कुंजकर्ण पासेथी बुटी गयो; हवे कुंचकर्ण रामनी साथे, तथा मेघनाद लदमणनी साथे खडवा लाग्या. पली रामें कुंभकर्णने तथा लक्ष्मणे मेघनादने पकड्यो. त्यारें रावण पोते क्रोधायमान थर रणसंग्रामपर श्राव्यो. ते वखते रामने निवारीने लक्ष्मण तेनी सामे गयो. खडतां हथीयारो खलास थयाथी रावणे - दमणपर अमोघ शक्ति मुकी. थने तेथी लक्ष्मण जमीनपर पड्या, ते जो३ राम अत्यंत शोकातुर थया. ते वखते सुग्रीव श्रादिक योधाउँए कोटनी पेठे राम अने लक्ष्मणने घेरी लीधा. पडी रावणे विचार्यु के, बाजे बदमण मृत्यु पामशे, अने त्यार बाद तेना शोकथी राम पण मृत्यु पामशे, माटे हवे शामाटे लड ? एम विचारि रावण लंकाप्रत्ये पाये गयो. हवे एटलामां को मित्र विद्याधरें श्रावी जामंडलने कडं के, अयोध्याथी वार योजन कौतुकमंगल नामें नगर , त्यां जोणघन नामें राजा बे; अने ते कैकयीनो ना ले. तेने विशव्या नामें कन्या , तेनां स्नाननां पाणीना स्पर्शथी लक्ष्मणनी व्याधि नाश पामे तेम . अने तेपण प्र. जात थया पेहेला जो श्रावे, तो लक्ष्मण जीवतारहे, नहींतर जीवे नहीं. पड़ी ते वातं नामंडवें रामने जणाववाथी रामें पण ते कार्यमाटे हनुमान सहित तेनेज श्राज्ञा आपी. पडी ते तुरत अयोध्यामां आव्या, अने त्यां मेहेलमां जरतराजाने तेर्जए जोया. तेए जरतने जगाडवामाटे गायन करवा मांड्यु. त्यारे जरत जागवाथी नामंडलें पासे श्रावी नमस्कारपूर्वक सघलो वृत्तांत कही संजलाव्यो. त्यारे जरतें कयु के, ते कार्य हुं त्यां था. ववाथी थशे, तेथी ते पण विमानपर चडी तेउनी साथे कौतुकमंगलें थाव्यो. तथा जोणघननी पासे विशव्यानी मागणी करी, त्यारें तेणें एक ह.
२६