________________
रएन
योगशास्त्र. अंदर गयो , तुं तो कोई बीजो माणस ने एवी रीते त्यां कोलाहल थवाथी, वाविना पुत्र चंजराशिए, अंतःपुरमा जता खोटा सुग्रीवने पण अटकाव्यो. पनी त्यां लश्कर विगेरेए एकग थर, तपास करतां बन्ने एक सरखा लाग्या. पनी त्यां तेजेनां बन्नेना लश्करो बच्चे जयंकर रणसंग्राम थयो. त्यां खरा सुग्रीवें जूग सुग्रीवने पोतासाथे लडवा माटे बोलाव्यो. पळी ते बन्ने बहुज जोरथी लडवा लाग्या. ज्यारे तेनां हथियारो खुट्यां त्यारें, ते मुकुटथी लडवा लाग्या. एम लडता खरो सुग्रीव थाकी, जवाबी नगरनी बहार निकलीने रह्यो. जूगे सुग्रीव पण त्यां अस्वस्थ चित्तथी रह्यो. पण वालीना पुत्रं तेने पण अंतःपुरमा जवा दीधो नहीं. हवे खरो सुग्रीव त्यां विचारवा लाग्यो के, आ कोश स्त्रीलंपट मारो वेरी बे. में तो पराक्रमहीन थश्ने वालीना नामने कलंक लगाड्यु. धन्य बे वालीने के, जेणें तृणनी पेठे राज्य तजीने परमपद मेलव्यु. वली मारो चंजराशि कुमार पण महा बलवान् डे, पण बन्नेना नेदने जाण्याविना ते कोने हणे ? अने कोने न हणे? तोपण तेणें श्राद्धं सारं कर्यु ले के, ते जूग सुग्रीवने अंतःपुरमां. पेसवा दीधो नथी. माटे हवे कोश् बलवाननो आश्रय लश्ने हुं तेने मारुं. माटे महाबलवान् एवा रावणर्नु हुं शरणुं लेलं, पण ते तो स्त्रीलोलुपी होवाथी मारीज तारा स्त्रीनें हरण करे माटे हवे तो खरने मारनार रामलक्ष्मणनुं शरण लेख, कारण के, हमणांज तेणें विराधने पण राज्य आप्यु जे. वली ते ह. जु पण पाताललंकामांज रह्या जे. एम विचारि तेणें एक विश्वासी दूतने शिखामण पीने मोकव्योः ते दूतें जश् विराधने नमस्कार करीने सघलो पोताना खामिनो वृत्तांत कही संजलाव्यो अने कह्यु के, अमारो खामी तारी मारफते रामलमणतुं शरण लेवाने श्छे . त्यारे तेणें कडं के, सुग्रीवने तुं अहीं तुरत लाव ? ते सांजली दूतें आवीने ते वात सुग्रीवने कही. त्यारे ते पण तुरत पाताललंका प्रत्ये श्राव्यो. पडी विराधे तेने नमस्कारपूर्वक रामपासे तेडी जशतेनो सघलो वृत्तांत निवेदन कयो, पढी सुग्रीवें रामने कडं के, आपें मने श्रा पुःखमांथी मुक्त करवो. पली रामें पण तेने मदद करवानुं कह्यु. पनी विराधे पण सुग्रीवने सीताना हरणनी वात जणाववाथी, तेणे पण रामने विनयथी कडं के, ज