Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 207

वितीयप्रकाश.
• १५ नी बेहेन सीताने परण्या इता. एक दहाडो राजाए चारे राणीने जिनेश्वर प्रजुना स्नात्रनुं पाणी मंगलमाटे मोकव्यु. ते पाणी सुमित्राने पाबलथी पहोंच्यु, तेथी ते रीसाइ गश्, त्यारें राजा पोते तेणीने मनाववा गयो. त्यां तेणें एक ध्रुजता, दांतविनाना, श्वेत केशोवाला, पगले पगले. स्खलना पामता, तथा मृत्युनी मागणी करता, एक घरडा कंचुकिने तेणें जोयो. तेने जोश राजाए विचार्यु के, मारी पण जेटलामां आवी अवस्था न थाय, तेटलामां मारे चोथा पुरुषार्थमाटे (मोदमाटे) यत्न करवो जोश्य. एम विचारि तेणें तुरत राम अने लक्ष्मणने बोलाव्या. त्यारें कैकेयी राणीए राजा पासेथी पेहेलां मेलवेलां बे वरदानमांथी एके करीने जरतमाटे राज्य, तथा बीजाए करीने, राम, लक्ष्मण अने सीतानो चौद वर्षसुधि वनवास माग्यो. त्यारे राजाए पण पोतानुं वचन पालवामाटे, तेम कर्याथी, सीता अने लक्ष्मण सहित राम, दंडका वनमा गया, अने दशरथ पंचवटीमा रह्या. एटलामा त्यां बे चारण कृषि श्राववाथी राम, लक्ष्मण तथा सीताए तेमनी सत्कारपूर्वक सेवा करी तेथी 'त्यां देवोए गंधोदकनी वृष्टि करी; अने ते वृष्टिना लोजथी जटायु नामें गीधोनो राजा त्यां आव्यो. त्यां ते मुनिए दीधेली देशना सांजलवायी ते जटायुने जातिस्मरण ज्ञान थयु, अने तेथी ते सीता पासे आवीने वेगे. हवे लक्ष्मण फल आदिक लेवा माटे बहार गया, त्यारे तेमणे त्यां एक तलवार जोवाथी, कौतुकथी जोवा माटे उपाडी. तेनी तीक्ष्णतानी परीक्षामाटे तेणें पासेनी वासनी जालीमां मारी जोश. तेथी तेनी अंदर रहेला कोइ माणसनु माथु कपाश् जश् नीचे पड्यु. ते जोश बदमणे विचार्यु के, धिक्कार दे मने के, में कोई निरपराधी माणसने मारी नाख्यो. पड़ी तेणें रामपासे जश्ने, ते सघर्बु वृत्तांत कडं, तथा ते तलवार पण देखाडी. त्यारें रामें कह्यु के, आ सूर्यहास खड्ग , माटे आने साधनार माणसने ते हण्यो बे, अने तेथी त्यां खरेखर तेनो को उत्तरसाधक पण होवो जोश्यें.
हवे एटलामां रावणनी बेहेन अने खरदूषणनी स्त्री चंजनखाए त्यां श्रावी, पुत्रने मृत्यु पामेलो जोयो. ते जोश हे शंबुकपुत्र ! तुं क्यां गयो ? एम रडवा लागी; एटलामां तेणें लक्ष्मणनां पगलां जोयां तेथी तेपीए