Page Text
________________
वितीयप्रकाश.
१४ाएः हवे यहीं कोई शंका करे के, रौषध्यानपूर्वक हिंसा करवी, ते तो नरकना हेतुरूप , पण शांतिमाटे, अथवा कुलक्रमथी चालती श्रावती, एवी मबीमार श्रादिक धंधाना निमित्तनी हिंसा रोषध्यान विनानी होवाथी दोषमाटे न थाय; ते वातने पण निषेध करता थका कहे बे.
हिंसा विघ्नाय जायेत, विघ्नशांत्यै कृताऽपि हि ॥
कुलाचारधियाप्येषा, कृता कुलविनाशिनी॥२॥ श्रर्थः- विघ्ननी शांतिने माटे करेली हिंसा पण, यशोधरना जीव, सुरेंजदत्तनी पेठे, उलटी विघ्नने माटे थाय , तेम कुलाचारनी बुद्धिथी करेली हिंसा पण कुलनो नाश करनारी थाय .
हवे कुलक्रमथी श्रावती हिंसाने पण, बोडनारो माणस वखाणवालायक डे, एम कहेता थका कहे .
अपि वंशक्रमायाता, यस्तु दिसां परित्यजेत् ॥
स श्रेष्ठः सुलस इव, कालसौकरिकात्मजः॥३०॥ अर्थः- कुंलक्रमथी श्रावती हिंसाने पण, जे को तजे, ते माणस कालसौकरिकना पुत्र सुलसनी पेठे उत्तम कहेवाय. ते सुलसनी कथा कहे बे. ___ मगध देशमां महा शिवायूँ राजगृह नामें नगर ने. त्यां वीरप्रज्जुनां चरणकमलो प्रत्ये नमरा समान श्रेणिक नामें राजा हतो. वसुदेवने जेम देवकी अने रोहिणी, तेम तेने नंदा अने चेलणानामे बे स्त्रियो इती.तेमांश्री नंदाने, जगतने आनंद करनारो अजयकुमार नामें पुत्र हतो; राजाए तेने महाबुद्धिमान् जाणीने सघलो राज्याधिकार सोंप्यो हतो. एक दहाडो ते नगरमां श्री वीरप्रनु आवीने समोसर्या. तेमने समोसर्या जाणीने श्रेणिक राजा अत्यंत हर्षयी त्यां आव्यो. पनी त्यां देवता आदिक स्थानकें बेगबाद प्रज्जु धर्मदेशना देवा लाग्या. ते वखते को गलत कोढी माणस श्रावी प्रजुनी पासे बेगे; तथा पोताना शरीरमांथी निकलती रसीथी ते प्रजुना चरणने लेपन करवा लाग्यो. ते जो श्रेणिकें क्रोधथी विचार्यु के, आ माणस प्रजुनी आम श्राशातना करे , माटे ज्यारे ते अहींथी उठे, त्यारे मारे एने मारी नाखवो. एटलामा प्रजुने बीक श्राववाथी, तेणें तेमने कडं के तमो मरो? अने श्रेणिकने बींक श्राववा
| SR No. | 011619 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1899 |
| Total Pages | 493 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |