Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 117

वितीयप्रकाश.
२०५ शय, तेमां "सर्वज्ञ" कहेवावडे करीने सघला जीव अजीव श्रादि तत्वोना जाणपणाथी (प्रजुनो) ज्ञानातिशय कहेलो . पण जेम अन्यदशनियो माने बे, तेम नहिं; कारण के, ते एम माने जे के, बधुं जुर्ज, अथवा न जुर्ज, पण तत्वने जुर्छ ? कारण के, कीडाऊनी संख्याना झाननी शी जरुर ? वली लेटेनुं देखो अथवा न देखो पण श्ष्ट तत्वने जुर्म ? कारण के जो दूर देखनारनेज प्रमाणरूप मानी तो गीध पदिउँ पण पूजनीय थाय, हवे अन्यदर्श नियोना तेम मानवाने खोटुं परावे . केमके सघनी वस्तुना ज्ञान विना, विवक्षित एवा एक इष्ट अर्थन ज्ञान थतुं नथी. वली सघला पदार्थों, बीजा पदार्थोनी साथे, साधारण श्रने असाधारण रूपवाला . माटे सघला ज्ञानविना वस्तुना लक्षण विलक्षणत्वनुं ज्ञान थश् शकतुं नथी, कडं के, एक नाव जेणे सर्वथा जोयो, तेणे तत्वथी, सघला जावो जोया जाण्या, अने सघला नावो सर्वथा जेणे जाण्या, तेणे एक नाव पण तत्वथी, जाण्यो समजवो. हवे "जितरागादिदोष.” कहीने प्रजुनो “अपायापगम" नामनो अतिशय कहे . कारण के, रागद्वेषरूपी अपायनो नाश करवाथी ते विशेषण सार्थक के कारण के, जेणें रागद्वेष जितेला नथी, तेने आपणनी पोतानी पेठे देवपणुं नथी. हवे “त्रैलोक्यपूजित” कहीने प्रजुनो पूजातिशय कहे जे. जेनी केटलाक उगारा, श्रने जोला लोको पूजा करे , तेमां देवपणुं नथी. पण चलित आसनवाला सुर असुरोश्री नाना प्रकारनी देशनी नाषाना व्यवहारने जाणनारा मनुष्योथी परस्पर वैरविनानी अने मित्रताने प्राप्त श्रयेला तिर्यंचोथी, समवसरणमा अवाश्ने, एक बीजाने स्पर्धाथी जे प्रजुनी पूजा आदिक थाय बे, ते प्रजुने देवपणुं जाणवू. अने “ यथास्थितार्थवादी" एम कहीने प्रजुनो वचनातिशय कहे . यथास्थित एटले खरेखरा अर्थने कहेनारा. हवे "देव" एटले जेनी स्तुति कराय ते देव, अने एवा देव "अईन् " , बीजा नथी. हवे ते चार अतिशयवाला देवनुं ध्यान, उपासना शरणनो अंगीकार, तथा शासनना अंगीकारने अधिक्षेप सहित कहे .