________________
७०८
आचाराङ्गसूत्रे
मुखवस्त्रिकावन्धनं स्वीकुर्वन्त्येव । उक्तञ्च जिनप्रतिशिष्यपूर्ण भद्रगणिकृतातिमुक्तकचरित्रे (श्लोकेषु ८०-८१-८२ )–
" अथानन्यमुखस्तिष्ठन्, पुरतो निश्वलासनः । प्राब्जलिवंदनद्वारे, दधानो मुखवत्रिकाम् ॥ ८० ॥
इत्यादि यावत्
श्रावास श्रुतस्यार्थ - मतिमुक्तमुनिर्मुदा " ॥ २ ॥ इति
विक्रमसंवत्सरे द्वयशीत्यधिकद्वादशशत (१२८२ ) परिमिते पूर्णभद्रगणिना विरचितोऽयमतिमुक्तकचरित्रनाधेयो ग्रन्थः, यस्यास्मिन् विक्रमसंवत्सरे द्वयधिकद्विसहस्र (२००२) परिमिते विंशत्यधिकसप्तशत (७२०) वर्षाणि व्यतीतानि, इतथ स्फुटमेतदवगम्यते मुखवस्त्रिकाबन्धनं सादर परिगृहीतं तेषामाचार्यैस्तदनुयायिभिश्च ।
निषेध करते है । परन्तु उनके आचार्य मुखवस्त्रिका बांधना स्वीकार करते है । निपति के शिष्यपूर्णभद्रगणिविरचित 'अतिमुक्तकचरित्र' (श्लोक ८०-८१-८२ ). में कहा है:
" पर - पदार्थों में सुख न मानने वाला, निश्चल आसन से सामने हाथ जोडकर मुख पर मुँहपती धारण किये हुअ अतिमुक्तक मुनिने श्रुतका अर्थ सुना ॥८०-८२ ॥
विक्रम संवत १२८२ में पूर्णभद्र गणिने यह अतिमुक्तकचरित्र नामक ग्रंथ लिखा है । इस संवत् २००२ तक उसे ७२० वर्ष हो चुके हैं । इस से स्पष्ट ज्ञात होता है कि उनके आचार्योंने और उनके अनुयायियोंने मुखवस्त्रिका का बाँधना आदरपूर्वक अंगीकार किया है |
કરે છે. પરન્તુ તેમના આચાર્ય મુખવસ્ત્રિકા આંધવાનું સ્વીકાર કરે છે. જિનપતિના શિષ્ય પૂર્ણ ભદ્રગણિ–વિરચિત ‘ અતિમુક્તકચરિત્ર ’માં ક્ષેાક ૮૦-૮૧-૮૨માં કહ્યું છેઃ
પર પદાર્થોમાં સુખ નહિ માનવાવાળા નિશ્ચલ આસનથી સામે હાથ જોડીને સુખપર સુંહપત્તી ધારણ કરેલા ‘અતિમુક્તક' મુનિએ શ્રુતના અથ સાંભળ્યે. ૮૦-૮૨
વિક્રમ સંવત્ ૧૨૮૨માં પૂર્ણભદ્ર ગણિએ આ અતિમુકતકચરિત્ર નામના ગ્રંથ લખ્યા છે. આ સવત્ ૨૦૦૨ સુધીમાં તેને ૭૨૦ વર્ષ વ્યતીત થઈ ચૂકયાં છે. એથી સ્પષ્ટ જાણમાં આવે છે કે તેમના આચાર્ચીએ અને તેમના અનુયાયિઓએ સુખવકિા આંધવાનું આદરપૂર્વક અંગીકાર કર્યુ` છે.
