________________
(૧૭૨ ) लाघवियं आगममाणे, तवे से अभिसमन्नागए મg (ફૂ૦ ૨૨૨)
લઘુને ભાવ લાઘવ જેને હોય તે લાવિક છે, તેવી લાવિક (લઘુત) ને પિતે ધારણ કરવા એક પણ વસ ત્યજી દે, અથવા શરીર અને ઉપકરણના કાર્યમાં લાધવ પણને પામીને વસ ત્યાગ કરે, તેવા ત્યાગીને શું થાય ? તે કહે છે. તે વચને પરિત્યાગ કરનાર સાધુને તપની પ્રાપ્તિ થાય છે. કારણુ કે કાયાને કલેશ આપવા તે પણ બાહ્ય તપને ભેદ છે. કહ્યું છે કે—
"पंचहिं दाणेहिं समणाणं निग्गंधाण अचेलगत्ते पसत्थे भवति तंजहा, ! अप्पा पडिलेहा । थे. सासिए स्वे २ तवे अणुमए ३ लाचवे पसत्थे ४ વિક દૂરના ૬ ”
પાંચ કારણે સાધુ નિને અલકપણે પ્રશંસા પેલ છે. (૧) અલ્પપડિલેહણા (ર) વિધાસવાળું રૂપ, (૩) તપની અનુમતિ (ક) પ્રશરત લાવવ, (૫) અતિરો દરિયને નિઆ જિનેશ્વર ક છે, તે બતાવે છે— जमेयं भगवया पवे तमेव अभिसमिना। सयओ सम्वत्ताप समत्तमेव समभि जाणिना
( ૨ )
