________________
૧૫૯
માગવા રૂપી નવુ... ઋણ કોઇ વિવેકી આત્મા પેાતાને માથે ન જ ચઢવા દે.
હા, બીજા ઉપબૃંહણા કરનારા હાય તા વધારે ઉલ્લાસ રહે છે. બધા એવા મળે તેા દરેક ધમ ક્રિયામાં ઉલ્લાસની માત્રા વધતી જ જાય છે.
બધાં જ ભાવ ( Genuine Love or Inner good-will) માગે છે. જ્ઞાન નથી માગતા.
માણસ માત્રને મુખ્ય જરૂર ભાવની છે, જ્ઞાનની તે પછી, ભાવની ભૂખ બધાને છે અને ભાવ આપતાં થાક લાગે છે. જ્ઞાન આપતાં (શિખામણુ સલાહ વગેરે) ભાગ્યે જ કોઈ થાકે છે.
હિતકર ખાખત એ છે કે જ્ઞાન લેવુ' અને ભાવ આપવા જોઈએ. પણ આપણે ઉ' કરીએ છીએ, સવળીને બદલે અવળી ચાલ ચાલીને આત્મપ્રગતિ સાધવાના મિથ્યા પ્રયાસ કરીએ છીએ.
માગવા છતાં ન આપે તે કૃપણુ કહેવાય. અને માગે તે ભિખારી.
આપણે ભાવના ભિખારી છીએ અને આપવામાં કૃપણુ છીએ,
મતલખ કે ભાવ આપવાને ખલે યાચીએ છીએ. જ્ઞાન ગ્રહણ કરવાને બદલે આપવા માટે અધીરા બની જઇએ છીએ.
