________________
[૨] મંત્રશાસ્ત્ર અને જૈન શ્રમણો | તામ્બર જૈન સંપ્રદાય ઉપર અવલંબિત
ગવેષણાત્મક વિરતૃત વિવેચન] લે પં. સદ્ધદેવ ત્રિપાઠી, સાહિત્ય-સાંખ્ય-ગ-દર્શનાચાર્ય, એમ.એ,
પીએચ.ડી, પ્રા સંસ્કૃત વિદ્યાપીઠ, દિલ્લી.
માનવની સહજ અભિરુચિ
આ સંસારમાં માતૃગર્ભથી મુક્તિ પામેલો દરેક માનવ જ્ઞાનતંતુઓની પહેલી શ્રેણી પર પહોંચતાની સાથે જ સુખની અભિલાષા કરે છે. જેમ જેમ તેની પ્રવૃત્તિઓ વધે છે, તેમ તેમ તે માનવના માનસમૃગની તૃષ્ણાઓ વધવા લાગે છે. આણુ-આણુમાં સુખની સુવાસ, સ્વાર્થને પરાગ અને માનસિક પિપાસાની શાંતિને શોધતે તે માણસ ચારેય બાજુ દિવ્યાંતની પેઠે ભમે છે, પણ સુખ તે રમત-ગમતમાં જેમ એક બાળક બીજા બાળકને પકડવાની કશીશ કરવા છતાં પકડી શકતે નથી, તેમ એને પકડી શકતું નથી અને “તું ડાર બાર હું ચાત પાત ની કહેવતને પૂરી પાડે છે. વળી સુખ પણ પિતાની
