________________
વૃથા ઉપદેશ
૪૦
તેવું ભામંડળ હોય છે. તીર્થપતિના આત્મતેજને અન્ય માનવપ્રાણું ન સહન કરી શકે એટલા માટે આ ભામંડળ ઉપસ્થિત થાય છે અને તેમાં તીર્થેશ્વરની આત્મજ્યતિ સંક્રાન્ત ચવાથી માનવ–પ્રાણી તેમના મંગલ દર્શનનો લાભ ઉઠાવી શકે છે.
(૪) આત્મવિભૂતિમય તીર્થપિતા જે જે સ્થળે વિહાર કરે, તે તે સ્થળની સર્વ દિશાઓમાં સો-સો ગાઉ સુધી અને ઊંચે પચાસ ગાઉ–એમ પાંચસે ગાઉ સુધીના સઘળા વિસ્તારમાંથી ગ-શોક નાબૂદ થાય છે અને નવા થતા નથી. નિર્મળ જળ વરસવાથી રોગશેક મટે છે, તે પછી આત્માના નિર્મળ પ્રકાશ–વર્ષણથી રોગ-શેક નાબૂદ થાય જ.
(૫) ઉપર જણાવ્યા મુજબ વિસ્તારમાં વસતા પ્રાણીઓ, વિશ્વનેહીના નેહકાવ્યની પ્રતિભાથી–સ્વપરના ભેદ ભૂલીને એક ચાય છે.
(૬) તેટલાક વિસ્તારમાં ઘાસ વિગેરે નાશ કરનારા તીડે-સૂડા, અને ઉંદર વિગેરે ઉત્પન્ન થતા નથી.
(૭) તેટલી જ ભૂમિમાં મરકી આદિ ઉપદ્રવ તથા અકાલ મૃત્યુ થતાં નથી. || (૮) તેટલાજ પ્રદેશમાં અતિવૃષ્ટિ થતી નથી.
(૯) તેટલા વિસ્તારમાં અનાવૃષ્ટિને ચોગ પણ બનતા નથી.
(૧૦) ટલી ભૂમિમાં દુષ્કાળ પડતો નથી. , -, (૧૧) તેટલા વિસ્તારમાંથી સંગ્રામને ભય નાબૂદ થાય છે.
ષટખડ ધરણીને ધણી જ્યારે પોતાના તેઝરતા ચક્ર સાથે -પૃથ્વી ઉપર પગ માંડે છે અને આગળ વધે છે, ત્યારે સૌ માનવ–
પ્રાણુઓ તેના બોલમાં “પ્રભુ' ને સાંભળે છે અને તેના શબ્દ - પ્રમાણે જ વતે છે, તે પછી જે ષડરિપુઓના પ્રદેશોને જીતી લે છે,
