________________
વૃથા ઉપદેશ મતા લેવી, ઘરમાં ખાતર પાડવું, તાળું તેડીને ચોરી કરવી, રસ્તામાં આવતા-જતાને લૂંટવા. કેઈની પડેલી ચીજ ઉપાડી પોતાની પાસે ૨ાખી લેવી આ બધા અદત્તાદાનના પ્રકાર છે. સાચો શ્રાવક ઉપરનું એકે અકૃત્ય ન કરે અર્થાત જેનાથી આત્મા ચોરાય એવી ચોરીના ક્ષેત્રમાં ડગલું ન ભરે.
(૪) સ્થૂલ મૈથુન વિરમણવ્રત – પોતાની વિવાહિતા સ્ત્રીને છોડીને સંસારની સમરત સધવા, વિધવા, અવિવાહિત યા વેશ્યા આદિ --સાથે કાયાથી વિષય સેવનને ત્યાગ. આવી રીતે સ્ત્રીઓને માટે પરપુરુષને ભોગ, આ પ્રમાણે વર્તવાથી ચોથું વ્રત પાળી શકાય
આ વ્રતની ઉપેક્ષા માનવીના જીવનની કણમાં કરૂણ હાલત કરી મૂકે છે, ચારિત્ર્યહીન માનવી આ સંસાર પાટલે પશુથી પણ હલકટ -જીવન ગુજારે છે :
સ સારીએ પણ શક્ય હોય ત્યાં સુધી, બીજ, પચમી, અષ્ટમી, એકાદશી, ચતુર્દશી, પૂર્ણિમા, અમાવાસ્યા તથા પર્વના અન્ય કલ્યા- શુકારી દિવસોમા બ્રહ્મચર્યનું પાલન કરવું જોઈએ. ભોગના રોગથી જેટલી ઘડી માટે દૂર રહેવાય તેટલું સારૂ સમજીને વર્તવું જોઈએ.
(૫) સ્થૂલ પરિગ્રહ પરિમાણુવતઃ–“ધન, ધાન્ય, ખેતર, ઘર જાનવર, આભૂષણ, રોકડ આદિ સમસ્ત મિલકત કુલ રૂા.........સુધીની રાખીશ અને તેનાથી વધારે થશે તે બધીય ધર્મકાર્યમાં વાપરી નાખીશ.” આ પ્રમાણેનું જે શ્રાવક વ્રત ઉચ્ચરે તેને સ્થૂલ પરિગ્રહ પરિમાણવ્રત ઉચ્ચર્યું ગણાય, આ વ્રતના પાલનથી માનવીના અસંતોષી અને અધેર્યમય જીવનમાં સતિષ અને ધર્યની સરવાણીઓ ફૂટવી શરૂ થાય છે. કારણ કે વ્રત ગ્રહણ ર્યા બાદ પ્રતિપળે તે એજ) --ધૂનમાં રમતો હોય કે, “ મારી પાસે કયારે આટલી મૂડી થાય અને હું
તેમાંથી મોટો ભાગ ધર્મ કાર્યમાં ખચી નાખુ.” આ ભાવના કેવળ લક્ષ્મીસંચયી ક્ષુદ્ર ભાવના કરતાં ઉચ્ચ અને રાજસી છે. કેવળ સંચ
