________________
૨૪૦
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર • તેમજ બલાતી ધમે મંગલ'ની સજઝાયની પ્રથમ કડી પણ એજ ભાવનું સમર્થન કરે છે. જો મુર્દૂિ ધર્મ એજ ઉત્કૃષ્ટ મંગલ છે.'
ચંપાપુરીથી વિહાર કરીને ભગવાન મહાવીર રાજગૃહ નગરે પધાર્યા. ત્યાં તેમને અનગાર રોહને ભેટો થયો.
આર્ય શ્રી હિ–આર્ય શ્રી રોહ એ પ્રભુ મહાવીરના શિષ્ય હતા. પરન્તુ તેઓ કેણ હતા, તેમણે કયારે દીક્ષા લીધી હતી ? વગેરે પૂર્વ પરિચય કાંઈ પણ જોવામાં આવતું નથી. બેશક, ભગવતી સૂત્રના પહેલા શતકના છઠા ઉદેશમાં જયારે શ્રી રાહ, ભગવાનને પ્રીને પૂછે છે ત્યારે તેમના સ્વભાવનું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે અને તે આ પ્રમાણે – 0 શ્રમણ ભગવાન મહાવીર સ્વામીના અંતેવાસી રેહ નામે અણુ ગાર, ભદ્ર પ્રકૃતિવાળા, કમળ પ્રકૃતિવાળા, વિનયી, શાન્ત પ્રકૃતિવાળા જેની ક્રોધ, માન, માયા, લોભ, પાતળા થયા છે એવા, નિરભિમાની, અલીન, ભદ્ર, વિનીત હતા. તેઓ ભગવાન મહાવીર સ્વામીથી બહુ દૂર પણ નહિ ને બહુ નજીક પણ નહિ, એવા સ્થાને ઉભડક રહીને મરતક ઝૂકાવીને, ધ્યાનરૂપ કોઠામાં પ્રવેશ કરીને, સંયમ અને તપથી આત્માને ભાવતા રહે છે. ૧ દેશવા યોગ્ય છે, કરવા યોગ્ય છે, ભણવા યોગ્ય છે, પ્રરૂ૫ણું કરવા - યોગ્ય છે, અને કરાવવા યોગ્ય છે. તે ધર્મ ધ્રુવ છે, શાશ્વત છે, અક્ષય છે, અચળ છે અને સકલ સુખનું નિધાન છે.'
१ 'समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतेवासी रोहेणार्म अणगारे पगइभदए, पगइ मउए, पगइ विणीए, पगइ उवसते, पगइपयणुकोहमाण-माया-लोभे, मिउमद्दवसपन्ने, अलीणे, भद्दए, विणीए, समणस्प्त भगवओ महाबोरस्त अदुरसामते उ8जाणु, अहोसिरे, झाणकोहोवगए.. संजमेणं, तवसा अप्पाणं भावमाणे विहरइ ।'
