________________
૧૯૦
વિશ્વોદ્ધાર શ્રી મહાવીર
તે મારે ન કલ્પે ભગવાનની આજ્ઞા મળતાં જ સિંહ મુનિ હરખાતા હરખાતા રેવતી શ્રાવિકોને ત્યાં ગયા અને શ્રી વીરે જણાવ્યા મુજબ મુરબ્બો લેઈ પાછા વળ્યા.
ઔષધ નિરાગભાવે ઉપયોગમાં લેતા શ્રી વરના શરીરને રાગ શાંત થઈ ગયો.
આ પાઠમાં જે દવે કયસરીરા, મજજાર કડએ તથા કુકડમ એ શબ્દ છે, તેને માટે જેન જગતમાં ઘણેજ વિસંવાદ છે. કારણ કે ઉપરોક્ત નિરપેક્ષ શબ્દને સ્થૂલ અર્થ એજ નીકળે છે કે-ભગવાન મહાવીર સ્વામીએ માંસાહાર કર્યો.
આ વિષયમાં વિવેકપૂર્વક વિચાર કરવો જોઈએ કે, સમર્થજ્ઞાની શ્રી વીરના મુખથી પચીસ વર્ષ પહેલાં માગધી ભાષામાં ઉચ્ચારાયેલા શબ્દો અથવા તેના અર્થ યા ભાવાર્થ કયા સંસ્કારો વડે રંગાયેલા છે.
પાકૃત અને સંસ્કૃત ભાષામાં વનસ્પતિઓનાં કેટલાક એવા પ્રકારના નામ છે કે, જે પ્રાણુઓ માટે પણ વપરાતાં હેય. ૨
5
-
1 'तत्यणं रेवतोए गाहावहणीए मम अह्राए दुवे कवायसरीरा उवखड़िया तेहि नो अठो। • अस्थि से अत्रे पारियासिए मज्जार कडए कुक्कुड मसए तमाइराहि SUા દો .
( શ્રી ભગવતીજી સૂત્ર શતક ૧૬) રવિર (ગા ૧૯ } v/s (૨૧) નયમરિન (૨૨) રૂઢિ () વા (ર૯) ૬ (૩૮) વેરી (૪૬) મી' (૪૭) (પન્નાવણ સૂત્ર પદ -સૂત્ર ૨૩-૨૪)
માર'–પિત્તજવરનાશક ઔષધ (શબ્દ સિંધુ ચ પૃ ૮૧૭)
