Page Text
________________
શ્રી લઘુઠંડક તિર્ય-ચના બે ઈદ્રિયને પ્રાણ છે, ઈક્રિયબળ, સ્પશેઢિયાળ, કાયબળ, વચનબળ, શ્વાસોચ્છવાસ, આઉખું, તેઈદ્ધિને પ્રાણ સાત, તે નાસિકા વધી અને ચરંદ્રિયને આઠ પ્રાણ તે આંખ વધી જંગ , વચનગ ને કાયગ.
ઈતિ ત્રણ વિકસેંદ્રિના ત્રણ દંડક
વીશમ તિર્યંચ પંચેદ્રિયને દંડક પાંચે સંમછિમને શરીર ત્રણ દારિક રજસ ને કાર્ય અને ગર્ભજને ચાર શરીર તે શૈક્રિય વધ્યું. એ પાંચની અવઘણ કહે છે. જળચર સંમઈિમ છે ગર્ભજની જ. અંગુર અ૦ ઉ૦ હજાર જજનની. સ્થળચર સમૂછિમની જ અંગુઠ અસં૦ ઉ૦ પ્રત્યેક ગાઉની. ગર્ભજની જ અસં૦ ઉ૦ છ ગાઉની. ઉ૫ર સંમૂચ્છિ મ સર્ષની જ અંગુત્ર અસંઉ. પ્રત્યેક જોજનની, અને ગર્ભજની જ અંગુર અસં૦ ઉ૦ હજાર જોજનની, ભુજપર સંમૂર્ણિમ સર્ષની જ. અંગુર અસં૦ ઉ. પ્રત્યેક ધનુષની. ગજની જ અંગુo અસં. ઉ. પ્રત્યેક ગાઉની બેચર સંમર્ણિ મને ગર્ભજની જ, અંગુ, અસં. ઉ. પ્રત્યેક ધનુષની અને ઉત્તર શૈક્રિય કરે તે જ અંગુરુ સંખ્યા ઉ૦ નવસે જનની, સંમૂર્ણિમને એક છેવટ સંઘયણ ગર્ભજને છ સંઘયણું સંમૂર્છાિ મને એક હું સંરથાન, ગર્ભજને છ સંસ્થાન, કષાય ચારે, પણ તિર્યંચને માયા ઘણી, સંજ્ઞા ચારે, પણ તિર્યંચને આહાર સંજ્ઞા ઘણ, લેસ્થા સંભૂમિને ત્રણ પહેલી, ગર્ભજને છ લેશ્યા, ઈ દ્રિય પાંચે છે. સમમિને સમુઘાત ત્રણે, તે વેદની. કષાય, મારણાંતિક, અને ગભંજને સમુદ્યાત પાંચ, તે વેદની, કષાય, મારણાંતિક, શૈક્રિય અને રજસસંસી, અસંજ્ઞી બે છે સમૃØિમને વેદ એક નપુંસક ગજને ત્રણ વેદ સંમઈિ મને પર્યાય પાંચ, મન નહિ અને ગર્ભજને છ પર્યાય છે. મૂર્ણિમને દષ્ટિ બે, સમકિત ને મિથ્યાત્વ, ગર્ભજને દષ્ટ ત્રણ સંમર્ણિમને દર્શન છે તે ચક્ષુદર્શન ચક્ષુદર્શન, ગર્ભજને ત્રણ દર્શન, સંમૂર્ણિમને જ્ઞાન બે મતિજ્ઞાન ને શ્રુતજ્ઞાન, ગર્ભજને ત્રણ જ્ઞાન. અજ્ઞાન સંમૂરિષ્ઠમને બે, મતિ અને શ્રત અજ્ઞાન અને ગર્ભજને ત્રણું અજ્ઞાન સંમૂરિ મને વેગ ચાર. તે દારિકના બે, કામણ કાયોગ ને વ્યવહાર વચન. ગભંજને તેર ગ તે આહારકના બે નહિ, સંમૂછિમને ઉપગ છે, તે બે જ્ઞાન, બે અજ્ઞાન અને બે દર્શન ગર્ભજને ઉપગ નવ, તે ગણુ જ્ઞાન, રણ અજ્ઞાન ને ત્રણ દર્શન તેમજ આહાર જઘન્ય ઉત્કૃષ્ટ છ દિશિને છે તથા ત્રણ પ્રકારે આહાર લે તે એજ, રેમ ને કેવળ, ઉવવાય તે સમરિષ્ઠમમાં દશ દંડકના આવીને ઊપજે પાંચ સ્થાવર, ત્રણ વિકદિય, મનુષ્ય ને તિર્યચ. ગર્ભજમાં વીશે દંડકના આવીને ઊપજે. સ્થિતિ જળચર સંમૂ મ ને ગજની જ અંત ઉ૦ પૂર્વ ઝાડની. સ્થળચર સંછિમની જ અંત ઉ. શશી હજાર વર્ષની અને ગજની જ અંત ઉ૦ ગણું પોપમની ઉરપર સર્ષ સમુછ મની અંત, ઉ, ત્રેપન હજાર વર્ષની અને ગર્ભજની જ અંત ઉ૦ પૂર્વેક્રોડની. ભુજપર સર્પ સંમછિમની જ અંત ઉ૦ બેતાલીશ હજાર વર્ષની અને ગર્ભજની જ અંત. ઉ. પૂર્વોડની ખેચર સંમથિઈમની જ અંત ઉ૦ બહેનતેર હજાર વર્ષની અને ગર્ભજની જ અંત ઉ૦ ૫૫મને અસંખ્યાતમે ભાગ. સહિયા માણ
| SR No. | 011561 |
| Book Title | Jain Gyan Sagar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shamji Velji Virani |
| Publisher | Shamjibhai Veljibhai Verani Rajkot |
| Publication Year | 1963 |
| Total Pages | 431 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |