________________
કાત્મ્ય સંગ્રહ
રાજી, તુલ્ય છે,
રખડતી રત;
ચેત નર ચેત. ૭ અન્યા શ્વેત;
રહ્યા ન રાણા તું તે। તરણા રજકણ તારાં રખડશે, પછી નર–તન પામીશ કર્યાં કાળા કેશ મટી ગયા, સર્વે જોખન જોર જતું રઘુ. ચેત ચેતન ચેત. ૮ માટે મનમાં સમજીને, વિચારીને કર વેત; કયાંથી આવ્યેા ક્યાં જવુ, ચેત ચેત નર શુભ શિખામણુ સમજતા, પ્રભુ સાથે કર અંતે અવિચળ એજ છે, ચેત ચેત નર ચેત. ૧૦ (૬) મેક્ષાથીને વંદના.
ચેત. ૯
હેત;
સુર
ચેત ચેત નર
જેમ
નર મુનિ સમેત;
ચેત
.
જુઆરે જુમેરેજના, ! કેવા વ્રતધારી ? કેવા વ્રતધારી આગે, થયા નરનારી–જુએરે જુએ જુએ જ ભૂસ્વામી, બાળ વયે ખેાધ પામી રાજ્યરિદ્ધિ જેણે, તજી આઠ આડે નારી, તેને વંદના
તજી
નારી,
ત
અમારી. જુએરે. ૧
ગજસુકુમારમુનિ,
અગ
ધગે શિરપર રહ્યા તે ધ્યાનેે. ડગ્યા ન ગ્યા ન લગારી, તેને વંદના
કાશ્યાના મંદિર મધ્યે, વેશ્યા સંગ વાસે
રથા મુનિ સ્થૂલીભદ્ર, તાપે, થાય ન વિકારી;
થયા ન વિકારી તેને વંદના અમારી. જુઆરે. ૩
જેવી, જગમાં ન જોડી એવી,
કન્યા, રહી એ
કુંવારી;
સતી તા રાજૂલ પતિવ્રત માટે રહી એ કુંવારી, તેને વંદના જનકસુતા જે સીતા, ઘણું દુ:ખ વેઠવુ. યે; ડગ્યાં ન ડગ્યાં ત લગારી તેને વંદના
વરસ તે ખાર
ચેત. દ
ધૂનિ
લગારી;
અમારી. જીએરે. ૨
એ-ટેક
કળાવતી નામે થયા શંખપુર ગામે,
સતી કર નિજ
કાપ્યા યે, રહ્યા ટેકધારી; રહ્યા ટેકધારી, તેને વંદના
દુઃખડાં તે। દીધાં દેત્રે, સહ્યાં એ તે કામદેવે, ઘણું દુ:ખ વેઠયું તેાયે, ડગ્યા ન
ડગ્યા ન લગારી, તેને વંદના
અમારી. જુએરે. ૪
વીત્યાં,
લગારી;
અમારી. જુગેરે. પ
અમારી. જુએરે. ૬
લગારી; અમારી, આરે. છ
૧૬૩
