________________
(૨૦)
તપ જપ ફળ નહીં પામીશ રતી,રાય કહેસુણજોગી હૌણમતિ
કર્
દયા ધરમકા મુી.
તવ જોગી માન મુકીને ખેાલે, સુણી મહિપતિ સુજાણ, ખાત દયાકી દાખવો અમકુ, ભુલ ચુક ક્ષમા માન; ભુલચુક ક્ષમામાન અમારી, ડાગડમાળ સખ દુર નિવારી; ઉપકાર માનીશ હું તારો અતાલે, તવ જોગી માન મુકીને ખેાલે. સુણા મહિપતિ સુજાણ, ૬૩
સેવકને તવ રાય કમાવે, કાપર જળતું જે; ચીરાવી નાગ માંહેથી કાઢયા, પરજળતી તસદેહ, પરજળની તસ રહતે ભાળી નવપદ્ મંત્ર તુર્ત સંભળાવી. નાગ ધરીંદ્ર પદવીને પાવે.સેવકને તવ રાય ફરમાવે,
કાØપર જળતું જેહ. ૬૪
તવ જોગી મુખ ઝાંખા બહુ પડચા, ભરાણા ક્રોધ અપાર; નગ્રલેાક સઉ ફીટ ફીટ કરતા, પહોંચ્યા નગ્નમાઝાર પહાચ્યા નગ્રમાઝાર પછવાડી, અજ્ઞાન કેન્નુથી કમઠ અવતારી; મરી પરભવ મેઘમાળી તે થયા તવજોગી સુખ ઝાંખાખહુ પડયા, ભરાણા કીધે અપાર. ૬૫ પાર્શ્વકુમારને નગ્રી પ્રસંશે, વાધીછે તિી અપાર. ગામ ખધામાં જય જય શબ્દો, વહ્યાછે સુજમ અપાર વૃર્ત્યેા છે મુજસ અપાર સઊગામે, ભાગવૅ નવ નવા સુખ અનુક્રમે
