________________
( ૧૦ ) સુદ્ધબુદ્ધ જાતી રહી, નીરખીને લા. હાંહાંરે નિરખીને ભીડભંજન પ્રભુ પર, છેતરામ; હાંહાંરે છે. જઈ ગર્વ મનનો તો છે જ પામી. હાં હાં રે વળી કનક યુગટ સાથે ધી, રાધે રૂપા હાંહાંરે રસીયે કરારનો ચાં કર્યો, પ્રજી છે. હાં રે પ્રભુજ શભામાં બાકી નહીં, આમાં ક દ હાહરે ગી દેખીને રાજી થઈ, સણગાર
તીરે શણગાર દેરામાંથી જે ન મા જળવાનું; હાંહાંરે મન બહુ જુક્તિ સારી રહે તહીં શું કહેવાનું. હાં રે તહીં. મારી સાથે ચાલએ, સા અાજે; હાંહાંરે સખી ભીડભંજનને દેહુ, અભુ દાન કાજે. હે પ્રભુ ખેડા મધરો વાસ છે, તું હીજનને; હાંરે પ્રભુ મોહન તેને દાસ છે, વાપી જના, હૃાહરે વળી
ને મનાથ તથા રાજે આવીને ટુંક વાદ-વિવાદ?
એપિચંદ લડકા, જેની હાજરે, તજી દે ને.”એ રાગ. પિયુ નેમજી પ્યારા, સુ, તજીને, તમે કયાં જ. એ આંકણી તોરણથી રથ પાછા ફરે, સુણી પશુને પોકાર, હું અબળા કરીને કહું છું, પાછા ફરીને આ વારરે, ધીરુ૦૧ વાક એવો મારે દેખીને, તરાડો નાથ; આઠ ભવની કંઈ પ્રીત સંભાળી, હેતે આવી ઝાલે હાથરે. પી૦૨
