________________
醬油
શીકારે નીકળ્યા હતા અને ફરતા ફરતા તે લીખડા હૈ આવીને બેઠા. તે ઝાડની શીતળ છાયાને લીધે રાજા આરામ પામ્યા. રાજા ત્યાં ઘેાડાના સામાન ઉતારીને આડે પડખે થયા તેવામાં તેને એક બગાસું આવવાથી માં પાહાળું કર્યું. એટલે કાગડા ચરક્રયા તે પેલા રાજાના મેઢામાં પડયું તેથી રાજાને ક્રોધ ચડયા અને ખાણુ ચડાવ્યું એટલે કાગડા તા . ઉડીને બીજી ડાલે બેઠા અને બાણુ છુટ્યું તે પેલા હુંસને લાગ્યું તેથી તરફડતા તરફડતા રાજાના માં આગલ પડયા, પડતા પડતાં એક શ્લોક બાયડ:~
નહી કાગે મહારાય ! 'સાય વિમળે જળે !! નીચ સંગ પ્રસ ંગેણુ । મૃત્યુ રેવ ન સંશય I કવિત.
હું સ અરૂ કાગ રહે તરૂ ઉપર, દેવુ... પરસ્પર ચીંત મીલાયા, તેહ સમે કેાઉ ભૂપતી ખેલત, છાંડની હારજ ત્યાં તિહાં આયો; કાગ કુજાતને વિષ્ટ કરી, નૃપતાં એક બાણુ પઢાયા, કાગ ગયેા રહ્યા હંસ સુવ’શકે, નીચકી સંગતસે મૃત્યુ પાયા તે વખત રાજાએ સાંભળીને ધણેાજ શાક કી અને તરતજ હુંસ મરણ પામ્યા.
રાયકાર અને ક્ષમા ગુણ વિશે કથા.
૧૦.૦
અંગદેશમાં કુસુમપુર નગરમાં ભાનુ રાજા રા જ્ય કરતા હતા તેને સુબુદ્ધિ નામે પ્રધાન હતા. એક
