________________
૨૯૯ અનીત્યભાવ ચિત્ત આયા, દેખ ગલિત રૂષભકી કાયા છે; બુજે કરૂકડું રાયા. જૂઠી ર છે એમ ચીદાનંદ મન માંહી, કબુ કરીએ મમતા નહીં જી; સતગરૂએ ભેદ લીખાયા. ! જૂઠી રે 3 | ઇતિ.
અથ શિખામણ વિષે છુટક છે દે,
ભુજંગી છંદ. છઉ કોણલું શક્તિકેવીજમારી,કદેશઆ એમજવું વિચારિ; શું ખર્ચ પેદાસ કમિત્રમારો, કાકાળ છે એમ નિત્યવિચારે. સુતાસુત બંધુ તજી મિત્રી , રહેદૂર સૌકાળ સાધુ અભી, ધરે ધર્મ આવસે સંગહારે, વલતેજ સુધર્મથી કુલતારે. નહિંગકે શાંતિની તુલ્ય, નસંતોષનીતૂલ્ય સુખકો નષ્ણાસમી પીડવ્યાધીનીભુંડી, નકે ધર્મઆ દયાતુલ્યરૂડી. ગ્રહાશક્તને પ્રાપ્તવિધા નથાયે, દયા માંસભક્ષી રૂદે નારાય; અતિદ્રવ્યનાભીને સત્યકેવું, વસેસ્વચ્છતાકામીને ક્યાંથી એવું. પિતાજ્ઞાનને માત સત્યમારી, સતીશાંતિનારી દયાબેન સારી; ખધર્મભાઈ ક્ષમાપુત્રા, ભલાં એ છબંધુતણો સાથ મારે. જઈવધેનુ હજારની માંયે, ઠરે નિજમાતા ઉભી હૈયત્યએ. કિયાંક એવીરીતેં જાયદોડી, વ૬નક્કિ કરનારને તુર્ત ખોલી. ભપુસ્તક વાંચીવિદ્યાબધિ, ગુરૂપાસબેસીનશિકદીયે, ધનારકમેગ્નિફેંગ જેમ, દીપેતે સભામાંનહિં પુરૂસ એમ. પ્રબોધે ગુરૂશિષ્યને વર્ણ એક, ધરી અંતરે જેહ રૂડો વિવેક નથીદ્રવ્ય આભૂમિમાં ગ્યતેવું,ફટે આપતાતે ગુરૂરૂદેવું.
