________________
આ ક્ષણ, નહિ, સુખદાનિ મોહનિ ખાણિ રે રે ધ્યાને તું લાગ ત્યાગ વહુ અનંબી, પળ પળ ચિંતન સ્વાતમ કરીને, સકળ સુખદ મણી ભકિત રીલી, જયાં શાંતી છે સંગી ગાવત માની રે?
સુયાં કહે પઇ તોડે એ રાહની હુમરી ચરણે ચિંતું, શરણે શાંતિ વરણે જહા કેમ? ચરણે. જિનને -હદય ધરી દ્રઢ કરી, ત્યાગી માયા મેહ ભરી, ત્યાગી માયા એજ શુભ નેમ છે. ચરણે જિનમુદ્રા તારી ન્યારી, અહે મનહારી,
પ્યારી, દિન દિન થઈ ગઈ એમ જે આત્મા ધારી ભવની હારી; યોગુણજનની, ના કેમ? નયન ઠરત જિનથી માન્યું ક્ષેમ છે ચા,
ઇકી આરા કાતીલ બનકર, એ રાહ. ભકિત ભાવે ભૂલીશ નહિ મન, આદિ જિન જપતાં ભવ ભવભૂથો માયિક મતિકર, મેહ મેહ જપતાં છે ભકિત એકજ ધારા ધ્યાનદ ધર કર, શાંત થાય સંપતાં, માયાછાયા ભ્રમક્રમ ફરિ ફરિ કર્મ કોટી ખપતાં ભકિત નહિ તન, નહિ મન, નહિ ધન, નહિ કંઇ, અન્ય પણ, જિનવણ, રક્ષક દ્રઢ કર, અહે નિશક્ષણ, નહિ ખોતો પરમ, મનસુબી હિત કર; મુનિ જન ગુણિ જન, પળ પળ એજ ધર, હાય કર, રજ સબ, મે મત સુખ કર; ભાવથી જિન મંડળી વિચાર વધતાં . ભક્તિ
લો - ખલી તુમારી એ રાહ. આ વાથી પ્રસૂની વાણી, શાંત સુજાણી, હદયે જ્ઞાની એમ - ણી, ભજે ભારે ગુણ ગાનથી બાની છે આવાલી બહુ વિ "ારી ઉરે
