________________
ચળ રાજ કવિ રવિ ઉચ્ચરે પ્રેમથી; મંગળ મય આવાજ છે - શમ છે રે !
મારૂંછુ વેરી હાથથી, રાગ બેહાગ, ધન્ય ઘન્ય દેવ શ્રી, શ્રેયાંશ જિનરાજ છે ય મય, મૂરતિ તાર , છે ખરી અગાધ ! ધન્ય છે ૧ | ધન્ય તાશ જારી કુખ, અવતયા જિણુંદ છે ધન્ય ધામ ઠામજ્યાં, ફર્યા તમે મુર્ણદ છે ધન્ય ર છે ધન્ય તેહ કાળ અરૂ, ધન્ય તેલ લોક છે જ્યાં જિનેંદ્ર તારી ભેટ, પામતા સુ લોક ! ધન્ય છે તે મેહ મદત્ર ચરી, ચકાર, કર્ય કર્મ ભવ્ય જન તારવીને, તે ચલાવ્યો ધર્મ છે ધન્ય છે ૪ બેય રૂપ દેવ તારું, નામ જગ માહીં શ્રેય કરે સેવકના, જપતાં ઊડી
ધન્ય છે પા કરે રવિ ભવ્ય પ્રેમ ધારી આ ઉચ. ર ા કરે જિનરાજ, અમ, મંગળ અપાર ધન્ય
હજારે મેરે કાનકે મેરી એ રાહ, દેય જો જોવે, જગતમે દેવ છે એ ટેક કંચન કામિની, જાશ નહ; દેવે ખરેખર તેજ છે દોય છે ૧ મે એક કહે છે, બ્રમહ બડા હું; બીજે કહે, બુરી તસ ટેવ દે . ૨ છે તબ કષ્ણ, હમારા મોટા શિકી કરે સબ સેવા દેય છે કે બીજે કહે નહીં એ બરોબર ગેપી શું રમતા જેહા દેય છે ૪ તબતે શંકર, દેવ ખરાહે જિસકું કહે મહાદેવ દેય છે ૫ છે નહિરે ખરાહ, શંકર દેવા; પાવતી પ્રીતમ એહ છે દોય છે જ કેન કહે તબ દેવ નમી છે; સનવાસ પૂજ્ય જિનેસ છે દેય છે ૭કંચન કામિની, ત્યાગહે જિ: નને; શાંતાકાર હમેશ છે દેય છે ૮ મે કહે કવિ રવિ, રવિ ઉગત, કીજે, મંગળ ભય તશ શેવ ૯ છે
