________________
કોકીલ સ્વરથી ગાન કરતી, લટકાં કરતી લેહેરી રે ! પર્યું છે , સોળે શણગાર સજીયા અંગે, વાળે પરોવ્યાં મોતી રે જાણે ઊરવંસી કે રંભા, મનહર મનડાં મોતી રે || પર્યું છે છેલ છબીલો રંગ રસીલી, ફુદડી ફરે લટકાળી રે . ગીત મધુરો મુખથી ગાવે, ઈ એક એક સું તાળી રે . પ . ૩૫ શ્રીફળ આદે પ્રભાવના સાં, નીત્ય નવી ચીજ અપાએરે છે ભામીની ભરપુર મળીને, વનવે છે જનેરાએ રે ! પર્યું છે. ૩૬ દરવાજે ચોઘડીયાં વાજે, શરણાઈ સુરમાં ગાવે રે છે તાળ સુરમાં ફરતા ફરતી, ગત ગુ જન બજાવેરે છે પુ ! ૭ સુરતના શોખલા કે, તેડાવ્યા વાજા વાળા રે ! છતરી વાજાં તે લઈ આવ્યા, લાલ લોક લટકાળા રે | પુ |૩૮ સુંદર સ્વરથી ગાન કરતા, રાગ રાગ ગાવે રે ! રામ ઢોલને પડઘમ નાદે, સઉના મન રીઝાવે રે || પુર્વ છે ૩૮ રાજમારગમાં રેપ્યા વાવટા, લીલા પીળા ને લાલ રે છે . વાયુ વેગે ફરફર ઉડે, જોઈને થઈએ ન્યાહાલ રે | પુર્યું ૪૦ ચીતામણના દેવલ પાસે, ત્યાં એક મંડપ કરીયે રે . દીપમાન દરવાજે તે પર, મોર પુતળીયો ધરીયે રે | પુર્યું છે ૪૧ • પુરવ દીશામાં ચકલું મોહેતું, કનસારનું કહાવે રે ! ત્યાંસુધી શોભા ખુબ કીધી, વાવટા બહુ બંધાવે રે | પર્યું છે ૨ શાંતિનાથના દેહેરા આગળ, મંડપ છે રૂપાને રે || લીલા નવલી ત્યાં નય થાતી, પ્રભુએ કર્યું જ્યાં ઢાળે રે | પુડું | ૪૩ મારગમાં બહુ દીવા કરતા, રાતે હારોહાર રે . એ શેભાનું વરણન કરતાં, પામે નહીં કો પાર રે || પુર્યું ૪૪ વઈશાખ સુદી છઠ રવીવારે, પ્રગટ પુરણ ઉલાસ રે .. જળ જાત્રાને વરઘડે તે, વરણવે ભુર વ્યાસ રે . પુ . ૫
દેહરે. વઈશાખ સુદી શછીએ, પ્રાતઃકાળ પ્રમાણ; જળ લેવાને સંચ, વણરશીએ જાણ.
