________________
आचारांग - मूळ तथा भाषान्तर.
अग्धाति णाणि इह माणवाणं संसारपाडवन्नाणं संबुज्झमाणाणं विन्नाणपत्ताणं; अट्टावि संता अदुवा पमत्ता ' । अहासच्च मिणं त्ति बेभि (२३४)
૧
[६२]
ना णागमो मच्चुमुहस्स अस्थि । इच्छापणीया वंकाणिकेया कालग्गहीआ णिचये णिविट्ठा पुढो पुढो जाई पकप्पंति । ( पाठांतरं ) - इत्थ मोहे पुणो पुणो । ( २३५)
इह मेगेसिं तत्थ तत्थ संथवो भवति । अहोववाइए फासे पडि - संवेदयंति । [२३६]
चिट्ठे कूरोहें कम्मेहिं, चिह्नं परिविचिह्नति, अचिह्नं कुरेहिं कम्मेहिं, णो विट्टं परिविचिति । (२३७)
एगे वयंति अदुवावि णाणी, णाणी वयंति अदुवावि एगे ।
(२३८)
१ यथा प्रतिबुद्धा इतिशेषः २ भृशं ३ चतुर्दशपूर्वविदादयः ज्ञानी भगवान संसारमा रहेला अने प्रतिबोधने पामनारा अथवा बुद्धिशाळी पुरुषोने एवी रीते धर्म कहे छे के जेथी जीवो यार्त्तध्यानथी आकुल होवा छतां अथवा प्रमादी होवा छतां पण प्रतिबोध पाये छे. आ वात खरेवरी छे. [२३४]
मृत्युना मुखमाथी रहेला प्राणीने मृत्यु नथी आववा नुं एम बिलकुल छे ज. नहि. छतां आशाथी तणाता असंयमी जीवो मृत्युए पकडी लीघेला छतां आरंभ तल्लीन रही विचित्र जन्म परंपरा वधारे छे अथवा वारंवार पाछा तेज आशाना पाशमां सपडाय छे. [२३५ ]
केटलाएक जीवोने तो ए नरकादिकना दुःखो साधे सोबत ज पडी रहेली होय छे; तेथी तेवां कर्मों करी त्यां उपजी त्यानां दुःख भोगवता ज रहे छे [२३६] अति क्रूर कर्मोथी जीदो अतिभयंकर दुःखवाळा ठेकाणे जड़ उपजे छे अने जे अतिक्रूर कर्म नथी करता ते तेवा ठेकाणे नथी उपजता. [२३७]
जे श्रुतवळाओ' कहे छे ते ज केवळज्ञानी कहे छे. अने जे केवळज्ञानी कहे छे तेज श्रुतकेचाळिओ कहे छे. [२३८ ]
१ चउदयी दश पूर्व ज्ञानना धरनार श्रुतकेवळी कहेवाय छे
