________________
[२६८]
आचागंग-मूळ तथा भाषान्तर गहण विदुग्गाणि वा वणाणि वा वणपवयाणि वा पव्वतविदुग्गाणि वा पव्वतगिहाणि वा अगडाणि वा तलागाणि वा. दहाणि वा णदीओ वा वावीओ वा पुक्खरणीओ वा दीहियाओ वा गुंजालियाओ, वा, सराणि वा सरपंतियाणि वा सरसरपंतियाणि वा, णो बाहाओ पगिझिय जाय णिज्झाएज्जा। केवली बूया 'आयाण मेयं । जे तत्थ मिगा. वा पसू वा, पक्खी वा, सिरीसिवा बा, सीहा वा, जळचरा वा, थलचरा वा खचरा वा सत्ता ते उत्तसेज वा वित्तसेज वा वाडं वा सरणं वा कखेजा "बारे ति मे अयं समणे । ” अह भिक्खूणं पुचोवदिवा पतिण्णा जं णो बा. हाओ पगिझिय पगिज्झिय जाव णिज्झाएज्जा। तओ संजयामेव आयरि. यउवज्झाएहि सद्धि गामाणुगामं दूइज्जेज्जा । (७५३). . . -- ... १ कमळरहिताः वाप्यः २'दीर्घा गंभीराः कुटिलाः लक्षणाः वाप्यः
. . . . .
टेकरीओ, उजड टेकरीआ, जंगलो, आडीथी भरेला पर्वतो, पर्वतोपरना किल्लायो, पर्वतपरना घरो, कूवा, तळायो, द्रहो, नदीओ, वावडीओ, पुष्करिणीओ (फूलो वाळी वावडीओ) दीपिकाओ; (स्यवानी वाडीओ) गुजाळिकाओ, (ऊंडी कुंडाळावाळी वावडीओ) सरोवरो, सरोवरोनी हारो, इत्यादिक स्थळेने हाथ पकडी पकडीने के आंगळीओ वडे ताकी ताकीने जोवां नहि कारण के केवळ , ज्ञानाए तेन करता दोष वताच्या छे. जे माटे तेभ करता त्यां जे हरिणादिक पशुओ तथा पाक्षिओ, सो, सिंहो विगरे जळजर तुओ, स्थळचर जंतुओ, तथा आकाशचारी जंतुआ रहेला होय ते भय पाय दोडमदोडा करवा मंडे अथवा ",अमोने आ श्रमण पाछा या छ' एम धारी तेओ पाछा गीच झाडीमा आशरो त्ये. एल -मोटे मुनिओन एवी भलामण छ के तेनणे तेम नहि करई. किंतु संभाळ पूर्वक आचार्य के उपाध्याय साथे ग्रामग्रान फर्या करई. [७५३]
