________________
अध्ययन दशमुं.
-
[१९९]
[ नवम उद्देश : ]
इह खलु पाईणं वा, पडीणं वा, दाहिणं वा, उदीणं वा, संतेगतिया सङ्का ' भवंति; गाहावती वा जाव कम्मकरी वा । तेसिं चणं एवं वृत्तपुत्रं भवति, जे इमे भवंति समणा, भगवंतो, सीलमंता, वयमंता, गुणमंता, संजता, संवुडा, बंभचारी, उवरया मेहुणाओ धम्माओ, णों खलु एतेसिं कप्पति आहाकम्मिए असणं वा (४) भोइतर वा पाइत्तए वा । सेज्जंपुर्ण इमं अम्हं अढाए णिट्टितं, तंजहा; असणं वा (४) सव्यमेयं समणाणं णिसिरामो । अवियाई वयं पच्छावि अप्पणो सअद्वाए असणं वा [४] चेतिस्सामो, २ " एयप्पगारं णिग्घोसं सोचा णिसम्म ४ तह प्पगारं असणं वा (४) अफासुर्य अणेसणिज्जं लाभे संते ण पडिगाहेज्जा ।
WACHAN
૩
(६१६)
१ श्रावकाः प्रकृतिभद्रावा' २ चेतयिष्यामो निष्पादयिष्याम इति - यावत् ३ (स्वयं) ४ ( परतः )
नवमो उद्देश.
(कयो आहार लेवो अने कयो न लेबो)
आ जग्तमां चारे दिशाओ तरफ केटलाएक गृहस्थो, स्त्रीओ के तेमना दास दासीओ श्रावको अथवा भद्र स्वभाववाळा होय छे. तेओ हमेशां एवं वाले छे के " जे मुनिओ ज्ञानचंन, शीळवंत, व्रतवंत, गुणवंत, संयमवेत, संवरवंत, ब्रह्मचारी, अने मेथुनने त्याग करनारा होय तेओ आधाकर्मिक आहार पाणी बिलकुल लेता नथी. जे आपणा सारु आहार पाणी तैयार करेलां छे ते सर्व तेमने आपशुं अने आपण चळी आपणा सारुं वीजा तैयार करशुं " आवा वाक्यो सांभळीने मुनिए आहार पाणी अनेपणीय जाणीने ग्रहण करवां नहि. [६१६ ]
