________________
अध्ययन दसमुं.
[१८१] __ से भिक्खू वा (२) जाव समाणे से जं पुण जाणेज्जा समणं वा, माहणं वा, गामपिंडालगं वा, अतिहिं वा, पुवपत्रिष्टुं पेहाए णो ते उवातिकम्म पविसेज्ज वा ओभासेज्ज' वा। से य त-मायाए एगंत-मव. कमज्जा अणावाय-मसले ए चिट्रेज्जा। अह पुण एवं जाणेज्जा, पडिसेहिए व दिन्ने वा, ततो तसि णियाट्टते संजयामेव पविसेज्जवाओभासेज्ज वा। (५७७)
एवं खलु तस्स भिक्खस्स भिक्खुणीए वा सामग्गियं । (५७८)
[षष्ठ उद्दे] से भिक्ख वा (२) जाव समाणे से ज्जं पुण जाणेज्जा, रससिणो बहवे पाणे घासेसणाए संघडे संणिवतिए पेहाए, तंजहा; कुक्कुड
१ अवभाषेत वा.
मुनिए गृहस्थना घरे भिक्षार्थे जतां त्यां पोताथी अगाऊ पेठेला श्रमण, ब्राह्मण, भीखारी के अतिथिने ऊभा रहेला जोइने तेमनुं उल्लंघन करी कदापि अंदर पेशबु के मागवू नहि. किंतु तेम जाणी कोइ नहि देखी शके तेवा स्थळमां एकाते जइ उभा रहे. अने ज्यारे एम जणाय के तेमने गृहस्थे पाछा वाळ्या छे अथवा दीधुं छे त्यारे तेमना जवा वाद मुनिए यत्नापूर्वक ते गृहस्थना घरनी अंदर जवू के मागवू. [५७७]
एज खरेखरो मुनि अने आर्याओनो आचार छे. [५७८]
छठो उद्देश,
[केवो आहार लेनो तथा केवो न लेवो तेना नियमो.] मुनिने भिक्षे मार्गमा राथ जातसेललुपा कूकडाओ, मुअरो, नया