________________
दर्शन ज्ञान चारित्र छे. तेमां निवास कर एटले शास्त्रोक्त रीतिए अनुष्ठान वढे तुं आराध, अने पठी पण वय न वीती होय ते वि-18 आचा०
६चारीने अवसर मेळगीने कान विगेरेनुं ज्ञान ओर्छ थतुं जाणीने आत्मार्थ ने आत्मामां धारण करजे. न अथवा ते आत्मार्थवडे एटले ज्ञान दर्शन चारित्ररुप आत्मार्थवडे आत्माने रंजीत करजे. (तेमां आनंद मानजे.) अथवा आय
सूत्रम् ३१४, तार्थ जे मोक्ष छे. तेने फरीथी संसारमा न आवQ पडे ते माटे शास्त्रमा कहेली विधिए अनुष्ठान करीने आत्मावडे (मोक्षने) पामजे. ॥३१४॥
___आ प्रमाणे सुधर्मास्वामी जंयूस्वामीने कहे छे. में श्री वर्धमानस्वामी पासे अर्थथी जे सांभळ्युं. ते हुँ तने सूत्र रचनावडे कहुं | छ. आ प्रमाणे वीजा अध्यायननो पहेलो उद्देशो समाप्त थयो.
बोजो उद्देशो. पहेला उद्देशानो बीजा उद्देशा साथे आ प्रमाणे संबंध छे के विषय-कपाय तथा माता-पिता विगेरेनो प्रेम विगेरेथी जे बंधन ते लोक छे. तेनो विजय करवाथी अर्थात् राग द्वेपने छोडी समभाव धारण करवाथी मोक्षनी प्राप्ति छे. अने तेनो हेतु चारित्र छे. जेम |
संपूर्ण भावने अनुभवे छे, एवा रुपवाळो आ अध्ययननो अर्थ अधिकार पूर्वे कह्यो छे, तेमां मातापिता विगेरे लोकनो विजय कर5 वाथी रोग अने बुढापानी अशक्तिथी ज्यांसुधी अशक्त न थाय; ते पहेलां आत्मार्थ ते संयमने आराधवो ए पहेला उद्देशामां का
अने आ बोजा उद्देशामां पण ते संयमने पाळतां कदाच ते जीवने मोहनीयकभनो उदय थवाथी अरति थाय; अथवा अज्ञानकर्म विगेरे, तथा लोभना उदयथी पूर्वकर्म ना दोषथी संयममां स्थिरता न रहे; तो उत्तम साधुए ते अरति विगेरेने दूरकरी जेम, संयममां दृढता । थाय तेम करवू. ते आ बीजा उद्देशामां वताव्यु छे. अथवा आठ मकारना फर्म जेम दुर थाय; ते आ अध्ययनना अर्थाधिकारमां कडं ।
SHRESERECRUA GECRUGGE
%%%ARRICA494-9-0CRE
