________________
आचा० ॥९४५॥
वल्गुमती नामनी हे त्यां गौतम नामनो निमिचिओ आव्यो, वे भइओए तेनो सत्कार कर्यो, पण वल्गुमतीए खानगीमां कहां के आ आपणुं भलं करनार भद्रक नथी, आ अहीं रहीने आपणी पल्लीनो विनास करशे, माटे तेने काढवो जोइए, तेथी ते बे भाइओए तेना वचनथी तेने काढ्यो, पेला निमितिआए पण तेना उपर द्वेषी बनीने आ प्रतिज्ञा करी के "जो हुं वल्गुमतीना उदरने चीरीने तेमां न सुउ तो मारुं नाम गौतम नहि." बोजा आचार्यों कहे के छे के ते समये तेने बाळको नाना होवाथी वल्गुमती पोतेज पल्लीनी मालीक हती, अने त्यां उत्कल अने कलिंग नामना वे नवा निमित्तिया आवेल हता, तेथी पूर्वे आवेल गौतम निमित्तियाने पोते काढयो, तेथी गौतमे देवथी प्रतिज्ञा करीने मार्गमां सरसव वावतो गयो, चोमासामां सरसवो उम्या. ते उगेल। सरसवोने | आधारे बीजा राजानो प्रवेश करावी ते वधी पल्लीने लुंटावीने बाळी नांखी, गौतमे पण वल्गुमतीने केद पकडी तेनुं पेट चीरावीने थोडी जीवती तरफडती हती, ते समये तेना पेट उपर मूतो, आ सचित्त द्रव्यशय्या जाणवी.
भावशय्यानुं वर्णन.
य
भावंमि । भावे जो जत्थ जया सहदुहगभाइ सिज्जानु || ३०१ ॥ संबंधी अने छ भाव संबंधी तेमां जे जीव औदयिक विगेरे भावमां जे काळे शयन ते शय्या स्थिति छे, तेज प्रमाणे जे जीव स्त्री विगेरेनी काय (उदर) मां भावशय्या छे. कारण के स्त्री विगेरेनी कायमां सुखमां दुःखमां सुता उठतां दरेक वखते ते जीव तेनी अंदर रहेली बधी अवस्थावाळो थाय छे, माटे ते काय संबंधी भावशय्या छे,
दुविहाय भावसिज्जा कायगए छवि वे प्रकारनी भावशय्या छे. (१) काय विषय वर्ते, ते तेनी छ भावरूप भावशय्या छे, कारण गर्भपणे रहेलो होय, ते जीवने स्त्री विगेरेनी काया
सूत्रम्
॥९४५॥
