________________
आचा०
सूत्रम्
९११॥
स्थानमा आहार राखेल होय तो तेवा उपरथी आहार लइने वहोरावे तो पण मालापत हृदोष लागतो जाणीने न लेवो, केवळीद प्रभु तेमां आ प्रमाणे दोष बतावे छे, एटले त्यां उंचे वस्तु राखी होय ते लेवा गृहस्थ जाय तो हाथ पहोंचवा माटे साधु माटेज
मांची, पाटीयू, नीसरणी, उधी उखणी अथवा बीजु कंइ पण अधर टेकवीने तेना उपर चडीने लेवा जाय तो चडतां पडी जाय, ४/ अने खसीने पडतां हाथ, पग भांगतां अथवा इंद्रिय के शरीरमा लागी जाय, तेज प्रमाणे. पडतां बीजा जीवोने, प्राणीओने हणे,
त्रास पमाडे, अथवा धुळवडे ढांके, घसारो आपे, संघटन करे आ प्रमाणे थतां ते जीवोने परिताप करे, थकवे, एकस्थानथी बीजा है २ स्थानमा खसेडे, आवा दोषो जाणीने शीका के मेडा उपरथी लावीने आपे तो मळती वस्तु पण साधुए न लेवी
_ अथवा ते साधु आहार लेतां आ प्रमाणे जाणे, के माटीनी कोठीमांथी अथवा जमीनमां खोदेल अर्ध गोळाकार खाणमांथी 8 द साधुने उद्देशीने कायाने उंचीनीची करीने कुबडी थइने काढे, तथा खाणमां नीची नमीने अथवा तीरछी पडीने आहार लावीने * आपे, तो साधुए अधोमालाहुत (नीचे पडीने लीधेल) आहार गृहस्थ पासेथी मळतो होय तो पण लेवो नहि, हवे पृथ्वीकायने । आश्रयी कहे छे.
से भिक्खू वा० से ० असणं वा ४ मट्टियाउलित्तं तहप्पगारं असणं वा ४ लाभे सं०, केवली०, अस्संज्जए भि० मट्टिओलिचं असणं वा० उभिदमाणं पुढविकाथं समारंभिज्जा तह तेउवाउवणस्सइतसकायं समारंभिज्जा पुणरवि उल्लिपमाणे पच्छाकम्म करिज्जा, अह भिक्खूणं पुयो० ज तहप्पगारं मट्टिओलित्तं असणं वा लाभे० । से भिक्खू० सेनं असणं वा ४ पुढाविकायपइडियं तहप्पगारं असणं वा० अफासुयं० । से भिक्खू० जं असणं वा ४ आउकायइडियं चेव, एवं
SINESS RESENTER+---SER-RH
