________________
माटे पण आंख मसळे नहीं ! तथा खणज आवे तो लाकडाना छांडा विगेरेथी पण खणे नहीं, (२०) वळीआचा०
है अप्पं तिरियं पेहाए. अपि पिट्टओ पेहाए । अप्पं बुइएऽपडिभाणी, पंथपेहि चरे जयमाणे ॥२१॥ सूत्र ॥८२८॥ सिसिसि अद्धपडिवन्ने, तं वोसिज्ज वत्थमणगारे । पसारित्तु बाहुं परक्कमे, नो अवलंबियाण कंधमि ॥२२॥ ॥२८॥
एस विहि अणुकन्तो माहणेण मईमया । बहुसो अपडिन्नेण भगवया एवं रियन्ति ॥२३॥ १ तिबेमि ॥ उपधानश्रुताध्ययनोदेशः ॥ १ ॥ ९ ॥ १ ॥ म (अल्प शब्द अभावना अर्थमां छे.) भगवान महावीर विहारमा तीरछी दिशामा जोता नथी तेम बने बाजुए जोता नथी.12 ॐ तेम मार्गमां चालतां कोई पूछे तो पण बोलता नथी. मौनज चाले छे. ते बतावे छे के पोते रस्तामां चालतां पग नीचे जीवोने
पीडा न थाय तेज यतना राखता हता. (२१) वळी शियाळामां मार्गमां खरी ठंडमां पण देवष्य वस्त्र छोड्या पछी ये बाहु लांबी १ करीने चाले छे. पण ठंडथी पीडातां हाथने वांका वाळी संकोचता नथी. तेम पोताना खभा उपर पण हाथ राखीने उभा रहेता
नयी.हवे समाप्त करवा कहे छे. (२२) आ विहारनो विधि वताव्यो ते भगवान महावीरस्वामी जेओ तखना जाणनारा छे. 2 अने कोइ जातवें नियाकयु नथी, तथा ऐश्वर्य विगेरे गुणोथी युक्त छे, तेमणे पोते आचर्यो छे. एज प्रमाणे बीजा मोक्षाभिलाषी साधुओ संपूर्ण कर्म क्षय करवा माटे आचरे छे. आई सुधर्मास्वामि कहे छे:---
उपधानश्रुतअध्ययननो पहेलो उद्देशो पुरो थयो.
