________________
आचा०
॥७५१॥
5-CASS
वेण संमं पडिलेहए आयतगुत्ते बुझेहिं एवं पवेइयं (सू० २०४) ('च' समुच्चयना अर्थमां छे. 'खलु' वाक्यनी शोभा माटे छे.) ते भिक्षाना आचारवाळा साधुने कोइ कहे:-हे साधु ! हुं तमारे।
सूत्रम् माटे भोजन विगेरे अथवा उपाश्रय विगेरे तैयार करावीश: अथवा सुधरावीश. साधुए तेने संमति न आपी होय; तो पण, ते क-181
॥७५१॥ रावे; अने मीठां वचन, अथवा बळात्कारथी हुँ साधु पासे ग्रहण करावीश एवं माने; अने बीजो कोइ गृहस्थ साधुना थोडा आचारने जाणतो होय; ते पूछया विनाज छान कार्य करे; अने विचारे के, हुं तेमने भोजन विगेरे आपीश. हवे ते न भोगववाथी श्रद्धानो | | भंग थवाथी अथवा, मधुर सेंकडो वचनना आग्रहथी, अथवा क्रोधना आवेशथी निश्चयथी सुख दुःख पणे अवलोक जाणनारो आ3
साधु छे. एम जाणीने पश्चाताप पूर्वक राजानी आज्ञा लइने न्यकार भावना पामेलो द्वेषी बनीने ते साधुने मारे पण खरो ते वतावे | छे, अने एक बताववथी घणानो आदेश छे तेथी जेओ आ पूछीने अथवा विना पूछे आहार विगेरे लाववामां घणुं द्रव्य खरचीने * साधुने अर्पण करे, अथवा द्रव्य खरची बनावेलुं भोजन विगेरे साधुओ न ले; तो मने ते गृहस्थ क्रोधी वनीने पीडा करे छे.
प्र-केची रीते ? उ०-कहे छे. ते शेठ विगेरे क्रोधी वनीने पोते साधुने मारे छे. अथवा, मारवा माटे वीजाने प्रेरणा करे। छे, अने बोले छे के-आ साधुने दंडा विगेरेथी मारो तथा एना हाथ पग कापीने घायल करो तथा अग्नि विगेरेथी वोळो; तथा न तेमना साथळन मांस पकायो; तेनां वस्त्रो विगेरे लुटी ल्यो तथा तेनुं बधुं छीनवी ल्यो. एकदम बधु प्रहार वडे करावो शीघ्र पंचत्व
(मरण) पमाडो; तथा, दुःख देवाना जुदा जुदा विचार करोः जुदी जुदी पीडाथी बाधा करो. आ प्रमाणे हुकम करवाथी ते साधुने 151 बीजाओ अनेक प्रकारे दुःखना स्पर्शो करे; तो पण, धीर बनीने ते फरसोने फरशी शांतिथी सहन करे. तथा वीजा भूख तरस
C ORRE
नहत
