________________
आचा०
॥७२६।।
॥७२६॥
हवे व्याघातवालं अणसण
क
तोसलि महिसीइ हआ,
पराक्रम न होय तो अपराक्रम कहेवाय तेवू मरणं जेने जंघावळ सर्वथा क्षीण थयेलं होय तेवा उदधि सागर नामना ते आर्य समुद्र मुनिनु मरण थयेलुं छे. तेनो वृद्धावाद आ प्रमाणे छे. ते प्रमाणे पादप उपगमन अणसण वडे तेमनु मरण थयेल छे. जेवी रीते आर्य समुद्रनु अपराक्रम मरण छे. तेवू बीजी जग्याए पण जाणवू. (गाथा अर्थ)
तेनो भावार्थ कथाथी जाणवो. आर्य समुद्र नामना आचार्य स्वभावथीज दुर्बळ हता, पछीथी जंघा बळे सर्वथा क्षीण थतां शरीरथी चीजो लाभ न जाणीने तेने तजवानी इच्छाथी पोताना गच्छमां रहीने उपाश्रयना एक भागमा आहार रहीत पादप उपके गमन अणसण कयु, हवे व्याघातवालु अणसण कहे छे..
वाघाइयमाएसो अवरद्धो हुन्ज अन्नतरएणं । तोसलि महिसीइ हओ, एयं वाघाइयं मरणं ॥२६७॥ । विशेषथी आघात ते सिंह विगेरेए करेलो व्याघात छे एटले शरीरनो नाश थाय छे. तेना वडे जे अणसण समाप्त थाय अथवा ॥ तेवू मरण थाय तो ते व्याघातिम अणसण छे. एटले कोइ साधुने सिंह विगेरेए प्यों होय, अने तेनाथी मरण थाय, ते व्याघातिम
छे तेना माटे वृद्धवाद आ प्रमाणे छे. के तोसली नामना आचार्यने भेंसोए धेर्यो, अने मरण वखते तेमणे, चार प्रकारनो आहार | त्यागीने अणसण कयु ते व्याघातिम मरण छे. तेनो भावार्थ कथाथी जाणवो ते कहे छे.. 4 ते देशमा भेसो घणी थाय छे. तोसली नामना आचार्यने जंगली भेंसोए घेर्यो, तेमणे पीडातां बीजो उपाय न जोइने चार | मकारना आहार त्यागवार्नु अणसण कर्यु हवे अव्याघातिम अणसण बताववा कहे छे..
अणुपुब्बिगमाएसो पव्वज्जासुत्तअत्थकरणं च । वीसजिओ (य) निन्तो, मुक्का तिवहस्स नीयस्स ॥२६८
नऊवामानावावर
जे अणसण समाप्त थाय
