________________
सूत्रम्
वा जेमा कपाय ते “कास" संसारमाया लीधी; एटले जे बहुमायो
RECANSA564
बधा तुरंग दूर थया. न खाधं न कोइने पुन्य माटे आप्यु. ए प्रमाणे बीजा पण जीवो करवा कराववाना संसारी-कर्तव्यमां-मूढ | वनीने पोतानो आरंभ निष्फळ करे छे. । अथवा जेमां कषाय ते "कास" संसार छे तेने कसे; एटले सन्मुख जाय; ते ज्ञान विगेरेमां प्रमाद करनारो छे ते कहे छे. एटले संसार भ्रमण कपायथी छे, एटले तेमां माया लीधी; एटले जे बहुमायी छे, ते क्रोधी मानी अने लोभी पण जाणवो; अने
अशुभ कृत्य करवाथी मृढ बनेलो सुख वांच्छतो छतां दुःखज भोगवे छे. कमु छे:5 "सोउं सोवणकाले मज्जणकाले य मज्जिउं लोलो । जेमे च वराओ जेमण काले न चाएइ ॥१॥"
जे स्वार्थी छे, ते रातना सुवान, अने दिवसमा नावानी वखते, नावानुं तथा जमवानी वखते, जमवानुं ते सुखेथी करी शकतो नथी. आना संबंधमां मम्मण शेठनु दृष्टांत पूर्वे कहेलुं छे, तेना जेबो कासकप एटले बहु कपटी. तेणे करेला कपटथी बनेलो ल मृढ, जे जे करे तेनावडे वेरनो प्रसंग थाय; ते कहे छे:-ते कपटी बीजाने ठगवा लोभनुं कृत्य करे छे, जेथी वेर वधे छे, अथवा लोभ करीने नवां कर्म बांधीने, सेंकडो नवा भव करे छे, अने नवां वेर बधे छे. ते कहे छे:" दुःखातः सेवते कामान्, सेवितास्ते च दुःखदाः । यदि ते न प्रियं दुःखं, प्रसङ्गस्तेषु न क्षमः ॥१॥"
दुःखथी पीडायलो काम भोगने सेवे छे, अने परिणामे ते दुःख आपे छे, तेथी गुरु शिष्यने कहे छे:-हे मुनि ! तने जो, दुःख मिय न लागतुं होय; तो, ते भोगोनो स्वाद छोड.
प्रश्नः-जीव, एवां शुं कृत्य करे छे के, पोताने वेर वधे छे?
Sॐॐॐॐॐ
