________________
आचा०
॥३५५॥
अभिलाष अमे कोइ पण अवस्थामां भोगवीए एवी इच्छा न करवी, तथा पूर्व अमारी चढती अवस्थामां तेनो आनद न लोधो, एQ पण याद न कर, “एटले इच्छा" संसारमा जेमणे विषय रसना कडवां फळ जाण्यां नथी तेवा ब्रह्मदत्त चक्रवर्ती विगेरेने थाय छे.
सूत्रम् पण वधाने तेवा भोगनी इच्छा थती नथी. जो तेम न मानीए तो सनत्कुमार चक्रवर्ती जेवाने पण दोष लागे ते वतावे छेब्रह्मदत्त मरणांतिक रोगनी वेदनाथी पीडाएलो संतापना अतिशयथी प्रिय स्त्रीने स्पर्श करवा माफक विश्वास भूमीमां मृर्छाने |
19/॥३५५॥ पामेलो तेने बहु मानतो तथा कोकडं वली गएलो तथा विषमतानो विषयी वनेलो ग्लानीथी पीडाएलो दुःख तलवारथी घवाएलो, C काळे वाथमां लीधेलो, अने पीडाथी पीडाएलो, नियतिए दुर्दशामां मृकेलो दैवे भाग्यहीन बनावेलो छेवटना उच्छ्वासमां पहोंचेलो महा
प्रवासना मुखमां पडेलो दीर्घ निद्राना द्वारमा पडेलो जीवित इश (जम) ना जीहाये आवेलो, बोलीमां गद गद बनेलो, शरीरमां विछळ बनेलो, मलापमा प्रचुर थएलो भिका (रोवा) वडे जीताएलो अर्थात् करेलां पापोथी दुर्गतिमां जवानी तैयारी करी रहेलो. छतां महा मोहना उदयथी सुंदर भोगोनी इच्छावाळो पासे बेठेली भार्या जे पोते पतिना दुःखनी भयंकर वेदनाथी पोडाइने आंखमांथी आंसु पाडती राती आंखोवाली सामे वेठेली छे. तेने कहे छे के-हे कुरुमति हे कुरुमति एम वारंवार पोकरवा छतां (ते स्त्रीना देखताज ) पोते सातमी नारकीए गयो.
त्यां पण अतिशय वेदना भोगवतो छतां वेदनाने न गणकारतो ते कुरुमतिने बोलावे छे. आ प्रमाणे भोगोनो प्रेम कोइक जीवोने बीजी गतिमां पण तजवो दुर्लभ छे. पण जे उदार सत्ववाला महान् पुरुपो छे. तेमने ते नथी जेमके जेणे आत्माथी शरीर
*SHASTRA
