________________
.(५५६)
8. अथ श्री संघपट्टकः
AN
M AMAAmine
सर्वस्थानां गुणाना मवगमनमतोऽहाय मिथ्यात्वमस्मा ।' तस्माद् भूयो जवाब्धिन्त्रमणमिति गुणिषधीर्वजनीया ।।
अर्थ:---ए प्रकारे गुणवमे शोजता मुनिने विषे द्वेष करवो युक्त नथी केमजे अतिशय उंगे एवो पण ते मुनिनो द्वेष ने तेने सकल गुणीजनने विषे रहेलो जे शेष ते रुपपणुं ने ए हेतु माटे अनंत जव ब्रमणतुं निबंधनपणुं ले ए हतु माटे, एटले एथी अनंतो जव ब्रमण थाय एवो कर्मबंध थाय बे. ते वात शास्त्रमा कही जे जे श्रपार बुद्धिवाळा महागुणी साधु पुरुषो केवा ले तो समकितवाळा तथा ज्ञानवाळा तथा शीलवाळा तेवा मुनिनने विष रहेला जे गुण तेने विषे जे वेष करवो ते वस्तुताए गुण गुणीनुं अनेदपणुं ले ए हेतु माटे सर्वे गुणोजनना गुणनी अवगणना थमाटे एथी शीघ्र मिथ्यापणुं प्राप्त थाय ने तेथी वारंवार जव समुअमां नवज्रमणपणुं थाय ए हेतु माटे गुणी पुरुषो नपरथी वेष बुद्धि त्याग करवी.
टीका:--सिकांतेऽप्यन्निहितं ॥ जरहेरवयविदेहे, पंनरस विकम्मलुमिया साहू ॥ एकमि हीलियंमि, सवे ते हिलिया हुँ ती॥ संतगुणायणा खदु परपरिवाउंय होइ अलियंच॥धम्मे वि अबहुमायो, साहुपन से य संसारो॥ ततः प्रेक्षावता गुणिषु बहुमान एव कर्तव्यो न केष इति वृतार्थः॥३१॥
अर्थ:- ते वात सिद्धांतमां पण कही ने जेनरत औरवत तथा विदेह तेमां पनरकर्मभूमियो . तेमां एक साधुनी जो हीलना करे तो सर्व साधुनी हीलना करी एम थाय ने बता गुणतुं आना
