Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 96

आशीर्वाद प्रापाहारा हाणमा पुस्ता होय ते मने
(ए )
ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. आशीर्वाद आपीने योग्य स्थानके वेगे. पी राजाए तेने कडं के,“हे। मित्तना जाग ! त्हारा हाथमां पुस्तक रहेखें , माटे हवणां जे कांश सारं अथवा खोटुं त्हारा जोवामां आवतुं होय ते मने कहे." निमित्तियाए कां. "हे देव ! हुंआ वखते म्हारा ज्ञानथी जे कांश जोन बुं, ते कहेवाने समर्थ । नयी उतां पण आपनी श्राज्ञाथी कहुं दुं के, “आजथी सातमे दिवस पोतनपुरला राजाना मस्तक नपर विजली पमशे." निमित्तियानां आवां वचन सांजली सर्व सना वजथी हणायलानी पेठे बहु दुःखवाली श्रइ. विजयराजाए पण क्रोध पामी तेने कडं के, “अरे धर्मति ! पोतनपुरना राजाना मस्तक नपर ज्यारे विजली पमवानी ने त्यारे त्हारा मस्तक नपर शुं परवानुं ने ते तो कहे ?" निमित्तियाए का. “महाराज ! तमे म्हारा नपर शामाटे कोप करो गे? में जेवं म्हारा झानथी जाण्युं तेज प्रमाणे थवानुं . बीजी रीते ते थवानुं नथी. वली म्हारा मस्तक नपर वस्त्र, आन्नूषण अने रत्नोनी वृष्टि श्रवानी .” राजाए कह्यु. “तुं आ निमित्तशास्त्र कोनी पासेथी नण्यो ठे?" निमित्तियाए कह्यु. “हे महाराज ! जे वखते बलदेवे दीक्षा लीधी ते वखते में पण तेमनीज साथे दीझा लइ केटलोक काल पाली हती. ते अवसरे में शास्त्रनो अभ्यास करलो हतो तेज हुं आपने कहुं यूँ के, सर्वज्ञना शासन विना वीजे कोइ ठेकाणे सम्यक्जान नथी. त्यार परी हुं विषयमा आसक्त घवायी फरी गृहस्यावस्यामां आवी पमयो अने विवाह करी धननी . हाथी अहिं आव्यो ."
पठी ते निमित्तियानुं सत्य निमित्त जाणी सर्वे राजलोको ते वखते पोताना राजानुं रक्षण करवाना विचारणी प्राकुल व्याकुल थवा लाग्या. एवामा एक मंत्रीये का के, “आपणे सात दिवस सुधी महाराजाने वहाणमा बेसारी प्रयत्नश्री नमुनी मध्ये राखीये" वीजाए कडं के, “पाणीनी अंदर विजलो पेसी शके नहि, परंतु वहाणमां पाती एवी ते विजलीने कोण निवाग्ण हरी शके तेम ठे? माटे महाराजने ताठ्य पर्वतनी गुप्त गुफामां शखीने विजलीना नययी रकण करवा." या अवसरे बीजो मंत्री बोली नब्यो के, "ए उपाय पण मुखकारी नयी; परंतु नाशनुं कारण . तेनुं दृष्टांत सांजलो.
विजयपुर नगरमां रुलोम नामनो ब्राह्मण रहेतो इतो. तेने ज्वलन