Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 368

(३६४ ) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई.
आ प्रमाणे विचार करीने सखीयो सहित देवकी तुरत पोताना सजाकरेला रथ नपर बेसीने समवसरणमां आवी. त्यां ते जिनेश्वरने वंदना करी वारंवार कहेवा लागी के, “हे स्वामिन् ! म्हारो संशय टालो." या प्रमाणे, देवकीना वारंवार पूवा नपरथी प्रनुए साक्षात् दराखना समान मधुर वाणीश्री कयु. “ नदिलपुरमां नागशेग्नी सुलसा नामे स्त्रीने. ते हमेशां नावथी हरिनैगमेषि देवतार्नुाराधन करती हती. जो के एक चित्तथी आराधन करती सुलसा नपर ते देवता बहु प्रसन्न हतो; परंतु ते तेना पूर्वन्नवना पापथी मृत्यु पामता पुत्रोने जीवामी सकवाने समर्थ थतो नहि. आ वखते एम बन्युं हतुं के, मथुरा नगरीमां क्रूर अने अति उष्ट चित्तवाला कंसे त्हारा सात गोंने नाश करवानो निश्चय कस्यो हतो, देवताना प्रन्नावने लीधेज तुं अने सुलसा साथेज गर्नवती थइ हती. कडं ले के-देवतानी कां पण शक्ति को नाश करवा समर्थ नश्री. पठी ते अने सुलसाए साज पुत्रने जन्म आप्यो एटले ते दरिनैगमेषि देवताए त्हारा तुरतनां जन्मेला बालकने सुलसानी पासे मूक्यो अने तेनो मृत्यु पामेलो पुत्र त्हारा घरने विषे आएयो. आ फेरफार कोइए क्यारे पण जाण्यो नहोतो. हे देवकी ! मेघ समान कांतिवाला अने दिव्य रूपवाला ते त्हारा ठए पुत्रो सुलसाना घरने विषे वृद्धि पाम्या. पठी युवाव स्था पाम्या एटले मातापिताए ते एक एकने बत्रीश बत्रीश कन्यान परणाव।' तथा तेटलीज कोटि सुवर्ण आप्यु. पठी म्हारी देशनाथी अधिक विवेकवंत श्रयेला अने संसारथी वैराग्य पामेला ते ठए पुत्रोए तृणनी पेठे विषय तृष्णाने त्यजी दइ दीक्षा लीधी. हे कृष्णमाता ! निरंतर हर्षथी बहना अन्निग्रहने धारण करनारा, चादशांगीना जाण अने निर्मल चरण करणना धारणहार श्रा ठए मुनियो त्हारा पुत्रो ." जिनेश्वरनां आवां वचन सांजलीने देवकी, समवसरणने विपे साधुननी पंक्तिमां वेठेला अने महा तीव्र तपवाला ते पोताना पुत्रोने जोवा लागी. पठी नुत्पन्न अयेला महा स्नेहथी करता स्तनवाली तथा अत्यंत संतोपित मनवाली देवकी, तुरत ते पोताना पु... वरूप मुनियोनी पासे यावी. त्यां ते वहु वखत सुधी एक दृष्टिश्री तेमने . नीदाली तया जिनेश्वर प्रनुने नमस्कार करीने तुरत रथमां वेसी जेटला. मां पाताना घर प्रत्ये गड तेटलामां तेना चिनने विषे अति दुःखकारी चिं: