Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 18

(१५) ऋषिमंमलवृत्ति-पूर्वाई. मां नत्तम एवा सागरसेन अने मुनिसेन नामना बन्ने साधुनने दींग. पठी तेनने वंदना करी वनजंघ राजा पोताना लोहार्गल नगरने विषे गयो. ते वखते राज्यना लोनी एवा तेना पुत्रे वजजंघने रहेवाना घरनी अंदर विषनो धुमामो दीधो. पठी जेटलामां महाराजा वजजंघे पोतानी प्राणप्रिया श्रीमती सहित ते घरनी अंदर प्रवेश करयो के, तुरतज विषना धुमामाथी लीपाइ गयेला अंगवाला ते बन्ने जणा मृत्यु पाम्या. त्यांशी तेन नत्तरकुरुक्षेत्रने विषे त्रण पख्योपमनी सूक्ष्म आयुष्यवाला युगलियापणे नुत्पन्न श्रया अने त्यांथी तेन मृत्यु पामीने पेहेला सौधर्म देवलोकने विषेत्रण पक्ष्योपमनी आयुष्यवाला देवता श्रया.
हवे वजजंघनो जीव पहेला देवलोकथी चवीने जंबूदीपमां वहाव्रज नामनी विजयने विषे प्रनंकर नगरमां सुविधि वैद्यना केशव नामना पुत्र पणे नत्पन्न अयो. श्रीमतीनो जीव पण स्वर्गथी च्यवीने तेज नगरमां शेग्ना नयघोष नामना पुत्रपणे नत्पन्न अयो. ते पोते श्रेयांस कुमारनो आत्मा हतो. अनुक्रमे ते बनेने गाढ प्रीति इ. वली वैद्यना पुत्र केशवने तेज नवमां पोताना समान गुणवाला राजपुत्र महीधर, मंत्रीपुत्र सुबुद्धि, सार्थवाह पुत्र पूर्णन अने शेठना पुत्र गुणाकरनी साथे मीत्राश् श्रइ.
एक दिवस प्रीतिना पात्ररुप ते नए मित्रो परस्पर प्रेमथी व्याप्त श्रया उतां केशवना घरे एकग थश्ने बेग हता. ते वखते अनेक जीवयुक्त एवा कोमना रोगथी व्याप्त अयेला कोइ निवार्थी मुनिने जो पेला पांचे मित्रोए हास्य पूर्वक केशवने कह्यु के, “ हे नात! तें आवा मुनिने क्यारे पण नपचार करयो नहीं.” केशवे कह्यु. “ हुँतेनो नपाय करीश; परंतु तेने माटे लक लद मूल्यवाळी त्रण वस्तुन जोशे. ते एज के, रत्नकंबल, गोशीर्ष चंदन अने लद. पाक तेल. तेमां म्हारा घरने विषे लहपाक तेल तो हशे; माटे तमे बाकीनी बन्ने वस्तुने तत्काल मेलवो." आवां केशवनां वचन सांजली उत्पन्न थठे श्रदाजेमने एवा ते सर्वे मित्रो गोशीर्ष चंदन अने रत्नकंबनी शोध करतां करतां को वेपारीनी उकाने गया अने तेने पूवा लाग्या के, “हे ना ! तमारी बुकानने विपे आ वने वस्तुन ?" तेणे कद्यु. “हा, पण तमारे तेनुं शुं काम !" तेनुए कह्यु. “ मुनिराजना उषधने माटे जोइए पीए, माटे