________________
१५० निवृत्ति बोध
( नारान छंद) अनंत सौत्य नाम दुग त्या रही न मित्रता! अनंत दुस नाम सौख्य प्रेम त्या, विचित्रता !! उघाउ न्याय-नेत्र ने निहाळ रे ! निहाळ तुं; निवृत्ति शोघ्रमेव घारी ते प्रवृत्ति बाळ नु.
दोहरा
ज्ञान, ध्यान, वैराग्यमय, उत्तम जहां विचार ए भावे शुभ भावना, ते ऊतरे भव पार.
ज्ञानी के अज्ञानी जन, सुख दुख रहित न कोय; ज्ञानी वैदे धैर्यथी, अनानी वेदे रोय.
मंत्र तंत्र औषध नही, जेथी पाप पलाय; वीतराग वाणी: विना, अवर न कोई उपाय,
