________________
सवासो गायानुं स्तवनः । व्याख्या-जातिअंध के० जन्मनो जे अंघ छे तेनों दोप तो आकरो नथी, कारण ते ज्या अर्थ होय त्यां देखतो नथी पण मिथ्यादृष्टि तो छती आंखे जातिअंधना करता आकरा छे, कारण ते अर्थने अनर्थ करी माने, अने अनर्थने अर्थ करी माने छे. अहींयां दश मिथ्या छे.-"धम्मे अधम्मसन्ना १ अधम्मे धम्मसन्ना २ उमग्गे मग्गसन्ना ३ मग्गे उमग्गसभा ४ साहुमु असाहुसन्ना ५ असाहुस साहुसन्ना ६ जीवे अजीवसन्ना ७ अजीवे जीवसन्ना ८ मुत्ते अमुत्तसन्ना ९ अमुत्ते मुत्तसन्ना १०" ए दश प्रकारना मिथ्यात्व कयां ॥ १४ ॥ मिथ्यादृष्टिनां लक्षण कहे छे.
आप प्रशंसेरे परगुण ओलवे, न धरे गुणनोरे लेश । ते जिनवाणीरे श्रवणे नवि सुणे, दिए मिथ्या उपदेश ॥श्री०॥ व्याख्या-आप प्रशंसे के० पोताना आत्मानो उत्कर्ष करे अने काइक दोष काढीने पारका गुणने ओलवे के० छुपावे. पोते तो गुणनो लवलेश मान पण धरे नहीं. वली ते मिथ्यादृष्टि जिनवाणी के श्री वीतराग देवनां वचन ते श्रवणे के० काने नवि मुणे के. सांभले नहीं. जे उपदेश दे ते मिथ्या. के० स्वमति कल्पित दिए, थोडी जाणे तो घणो फूलीने कहे उछांछलो होय. ।। १५ ।।
ज्ञान प्रकाशेरे मोह तिमिर हरे, जेहने सदगुरु सूर ।
ते निज देखेरे सत्ता धर्मनी, चिदानंद भरपूर ।। श्री० ॥१५॥ व्याख्या-जीव ! तुज ताहरो मित्र छे, तो शा माटे बाहेर मित्रने वांछे छे ? एटले आत्मा समभावे छे तो सर्वत्र मीत्र छे. जेहने सद्गुरुरूप सूर्य ज्ञान प्रकाशे-"जे पुरिसा तुममंच तुम मित्तं कि बहिया मित्तमिच्छसि" इत्यादि आचारांग वृतिय अध्ययने. अर्थ व्याख्यान रूप किरणे करी मोहरूप तिमिर के मिथ्यात्व रूप जे अंधकार ते हरे, ते पोताना आत्मामांहे निज धर्मनी सत्ता देखे. ते केवी छ ? तो के चिदानंद के ज्ञान सुख तेणे भरपूर-प्रथम सम्यक्त्व पामे नेहने अतिषे आनंद उपजे. ॥ १६ ॥
जम निर्मलतारे रतन स्फटिकतणी, तेम जे जीव स्वभाव । ते जिन वीरेरे धर्म प्रकाशीओ, प्रवल कषाय अभाव ||श्री०॥१७॥ व्याख्या-जेम स्फटिक रवनी निर्मलता ते स्फटिकनो स्वभाव छे. ते उपाधी विरहे मंगटे, तेम जे जीवनो पण कपायादिकना अभावे प्रकटतो स्वभाव छे ते श्री जिन वीरे के. श्री वर्द्धमान स्वामीए धर्म प्रकाश्यो छे. ते केवो छे? तो के मवल जे कषाय तेनो अभाव एटले नोकपाय प्रवल पदे मंद कपायनो धर्म पण लाध्यो. ॥ १७ ॥
जेम ते रातेरे फूले रातड्डु, श्याम फूलथीरे श्याम । पाप पुण्यथीरे तेम जग जीवने, राग द्वेष परिणाम ॥श्री०॥१८॥