________________
(३१)
तस्मात् कल्याणानां सर्वेषां भाजनं विनयः ॥ २ ॥” इति प्रशमरतो. वली गुरुकुलवासें दर्शन श्रद्धा निर्मल थाय उक्तं च - " सव्वगुणमूलभूओ, भणिओ आयारपढमसूत्ते जं । गुरुकुलवासो वस्सं । वसिज्जओ तत्थ चरणत्थी || १ ||" इति धर्मरत्न वचनात् वली गुरुकुलवार्से दर्शन श्रद्धा निर्मल थाय. तथा उचित के० योग्य प्रवृत्ति थाय ते पण सुभरार्गे के० भला रागसहित प्रति करे ते पण अनुकूल के सन्मुख भावपणे करे पण वेठनी पेठे न करे ॥९॥ वैयावचे पातक त्रुटे, खतादिक गुण शक्तिरे ।
हितोपदेशे सुविहित संगे, ब्रह्मचर्यनी गुप्तिरे ॥ श्रीजिन०१० ||
अर्थ — गुरुनो वैयावच्च करतां थकां पातिक के पाप कर्म त्रुटे . यतः - “वेयावच्चेणं भंते ! जीवे किं जड़ ? वेयावच्चेणं तित्थयरनाम गोयं कम्मं निबंधः" इति उत्तराध्ययने ओगणत्री समाध्ययने कां. वली गुरु आदिक पासे रहेतां खंतादिक के० क्षमा प्रमुख गुणनी शक्ति व तथा गुरु पासे रहेतो थको हितोपदेश सांभळे तेणेकरी तथा सुविहितना सगे करीने ब्रह्मचर्यनीति के० नव वाडो भली रीतें पाले ते गुप्ति पण वधे ॥ १० ॥
मन वा मृदु बुद्धि केरा, मारग भेद न होवेरे ।
वहु गुण जाणे ए अधिकारों, धर्मरयण जो जोवेरे || श्रीजिन०११॥
अर्थ - तथा मृदु बुद्धिकेरा के० जे ऋजुमतिना धणी होय तेहना मन वाघे के० चित्त मां उल्लास बघे कारणके जे भोला लोक होय ते गुरु साथै देखीने हर्ष नामे अने गुरुथी जुदा देखीने भडकी जाय तथा मारगनो भेद न थाय अने जे एकाकी मार्ग प्ररुषे ते घणो अपवाद मरुपे अनं गीतार्थ घणो उत्सर्ग प्ररुपे एवीरीते जुदी जुदी प्ररूपणा सांभलीने लोक पण भिन्नमार्ग समजे तेथी धर्ममार्गनो भेद याय अने गुरु साथै भेला रहेतां थकां न थाय. इत्यादिक गुरुकुलवास मांहे बहु के० घणा गुण जाणे ए अधिकारों के० ए गुरुकुलवासना अधिकारने विषे धर्मरत्नग्रंथ जे प्राणी जुए ते जाणे एटले ए ग्रंथमां गुरुकुलवासें रहेतां घणा गुण छे ते विस्तारें कहां छे इतिभावः ॥ ११ ॥
नाण तणो संभागी होवे, थिर मन दर्शन चरित्तरे ।
न त्यजे गुरु कहिये ए बुध भाष्युं, आवश्यक निर्युक्तेरे || श्रीजिन०
अर्थ- वली ते जीव गुरु पासेथी ज्ञान भणे माटे नाण के० ज्ञाननो संविभागी थाय तेज दर्शनने विषे तथा चरिते के० चारित्रने विषे पण तेहनुं मन थिर रहे ते प्राणी गुरु के० ६० गुरु आदिकने कहियें के० कोइ काले न त्यजे के० न छांडे ए रीते बुध भाष्यं के० पंडित लोके कं एटले भद्रवाहस्वामी चउद पूर्वघर तेणे आवश्यक निर्युक्तिने विषे एम कहूं छे ॥ यतः - " नाणस्स होइ भागी, थिरयरओ दंसणे चरिते य । धन्ना आवकहाए, गुरुकुलवासं न मुंचति ॥ १ ॥” इति ॥ २ ॥